натаму (прил.)
Чекоревме натаму кон следниот поход слушавме гласови во наша близина суровите проклетници печеа срна и дрмаа шишиња со ракии и вина
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Јас и натаму не кажував за посетата на тетка ми.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Сенки на некои луѓе се исправија на местото од каде што дојде пукотот и бесшумно се изгубија некаде натаму.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Гледав во трите точки како во три големи планини преку кои не можам натаму.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Лета јастреб на летното небо
под нечитливиот краснопис на зодијакот
најпрвин во кругови широки и нагли
како скришни помисли
потем сѐ поситно, опсесивно
запира на родното дно
наспроти сѐ друго што и натаму се врти
околу својата замислена оска.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
41. Задачата на македонската интелигенција отсега натаму ќе треба да биде да се одделат нагледно за сите: за самите Македонци, и за Турција, и за балканските држави и за големите сили, интересите на Македонците од интересите на другите балкански држави и народи и да се изучат подробно сите прашања сврзани со избавувањето на нашиот народ и нашата татковина од сегашната голема несреќа и со процветот на нашиот народ во духовен и во материјален однос.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Од изворите натаму се следеше една стара патека која наместа се губеше и машината мораше да си прави наново терен за копање.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
А другите деца настанаа собрани околу нив во круг којшто се изместуваше но борачите натаму наваму, како што се носеа тие.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Имено притисоците не стивнаа и натаму продолжуваа со несмален интензитет.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Тие застанаа двоумејќи се за час дали да тргнат натаму.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Како следбеник на идејата за полно одделување на нашите интереси од интересите на балканските народи и за самостојно културно-национално развивање, јас и ја напишав на централното македонско наречје, кое за мене отсега натаму има да биде литературен македонски јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Од срецелото натаму на југ патот одново го поприма својот поранешен изглед, повторно станува широк колку да можат да се разминат две воловски коли натоварени со снопје или со сено, или булук овци, кревајќи по себе пепелници.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Зар не гледаат дека главата само натаму ми бега.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Деновите си врват. Не можам да зборувам дека ќе сторам вака, или ќе сторам така, па натаму „ќе видиме“.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тие бргу се качија на чунот и запловија натаму.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Тие што се спасија се преселија многу на исток А откако имаа деца и нив ги поведоа на исток Зашто оттаму доаѓаше знак дека уште натаму е сонцето.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Јурам натаму да ги пречекам додека не влегле.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Големите деца се свртуваат натаму и остануваат занемени.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И чинат таа и натаму да се врти со есента со дождот и со ноќните шумови.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Пребаруваа и обајцата во свеста да не останала уште некоја значајна ориентална заемка која и натаму фрагментарно живеела отелотворена во просторот и можела да најде место во нивната конечна листа на (без)опасните турцизми.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
