невиност (ж.)
Ти си замисли дека си видел парче хартија кое непобитно ја докажувало нивната невиност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Кога се сврте зад себе го најде она свое јаренце исправено на високите, тенки ножиња, скаменето, како споменик на убавината и на невиноста на дивиот свет, несфатливо далечно од него и залушано кон таа ведра ноќ, целото потонато во одбирањето на сите нејзини шумови, настрхнато на нејзината белина, а во неговата стојка како да беше собрана и сета белина и сиот раскош и му ги носеше и во таа малечка собичка, во тој малечок заграб од белото пространство на дивината.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Зар може да не има милост кон оваа слатка и убава невиност?
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Венеција беше нашиот сон уште од добата на нашата невиност.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Кога ќе легнете крај мене вие ќе имате стрпливост да чуете сѐ што сте ѝ повериле на мојата невиност, А до тогај нека ве хранат дневниците од нашето продадено пријателство.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
Сјај на невиност кој откри дека такви жени попуштаат.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ни на крај памет не му падна да ја земе предвид можноста за нејзината невиност бидејќи воопшто немаше потреба од такво размислување.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Бевме во добата на невиноста, кога душата уште е мека глина и не знае дека еден ден ќе се претвори во камен или во посна земја; бевме во онаа доба кога душата е глина која лесно може да се стопи со сродна душа, и од двете да стане едно.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Но ранетата волчица можела да се пои од Климентовите води и да ја наслушнува со жили тешката бучава на недопрените шуми неподелени помеѓу ајдутите и рисовите; секирите на фукарата и бичкиите на имотниците не стасувале да ја ограисаат целата невиност на животворното зеленило над кое, секогаш, и небото е посино.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Закатанчено и заковано во морски јазли јазлосано со појас на невиност опашано ниту да мрдне, ниту да писне.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Ја мразеше затоа што беше млада и згодна и несексуална, затоа што тој сакаше да појде со неа в постела а никогаш нема да го стори тоа, затоа што околу нејзината слатка тенка половина, која како да те повикува да ја опфатиш со рака, се наоѓаше само оној одвратен црвен појас, тој агресивен симбол на невиност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пепелта ја чува невиноста само во она што не е начнато од подмолни нагризи налик на црвојадина.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Кога ги сочини и му ги принесе на книга наресани, убави како девици што ја хранат својата невиност, тој го почести со слава и чест и го седна до него.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Колку чудесна идеја да се бара спасението во невиноста на козите и нивниот принц Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Бевме во добата на невиноста. Неговата и мојата невиност се допираа како два меура од сапуница кои, наместо да се пукнат при допирот, се соединуваат во еден.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Се надеваме дека императорската влада, откако ќе се увери во нивната невиност, ќе заповеда да бидат ослободени.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Чист како момина невиност!
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Ја загубивме нашата слобода кога станавме свесни за сопствената смртност, невиноста се загуши во пропаста и ништовноста на веќе и така неподносливиот живот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Чистота прочистена со лесна порнографија, наивност што ги збунува и најискусните и невиност што ве силува и ве поттикнува да сторите нешто што е казниво со закон.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
Ах, таа детска невиност! Кон светот гледав со стаклени очи, со утешен поглед и наивност.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
