недоверлив (прид.)
Тој пропис му се допаѓаше зашто му даваше и нему можност да се правда и му ја смируваше совеста пред недоверливите погледи и замолкот на пријателите што таа политика не ја одобруваа, но во напливот на суровите времиња не се ни осмелуваа да ја коментираат.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Скриени се и недоверливи, но најпосле, кога ќе дојде моментот, и тие, како сите луѓе на светов, ќе го отворат срцето и ќе ја искажат својата благодарност.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Госпоѓа Мариела знаеше дека упорноста не може да има ефект кај полицајката, дека токму упорноста кај неа го зголемува степенот на недоверливост, па затоа се обиде да ѝ ја предочи занимливата страна на приказната: дека монахињата делувала особено инспиративно за сликарот и дека резултатот бил видлив во креативната содржина на сликите.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Избегнував да се сретнам со децата од улицата и се прашував - како Пенчо успеал да ја обере недоверливата старица?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Можело и од подалеку да се види дека е погрд од својата вчерашна грдост, онаков - ненаспан и недоверлив, повеќе со намера да предизвикува отколку да заштитува.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Тие суштествувале во сите времиња, биле време во времињата што минувале низ нивната несовладивост; миговите не можеле да им ги начнат срцата - пијат и вечни се, не познаваат недоверливост.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Кавгаџиите се опори и недоверливи. Кој си ти? прашуваат.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Таа беше некоја чадлива недогледност и болно недоверливата мисла, озлојадена од гласот на офицерот што му одекнуваше тажно во мозокот, се упатуваше таму.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Можам само да зборувам за нивната постојана воздржаност и недоверливост.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Додека татко ми му читаше што нашле археолозите за староста на Калето, Чанга недоверливо се смешкаше.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
А тогаш... ... Нивниот заеднички пат ги одвлече в село да видат неуредени куќи со црни стреи;запуштени и накривени ѕидишта; недоверливи ситнооки прозорци, - врз нив гнили штици, матни стакла, поцрнети стари календари; потоа: нечисти и нерамни сокаци низ кои се влечеа звуци и мириси, предчувствувани претстави за недогорени суви дрвја, кочини, мали деца, катран; расфрлани мртви предмети, ненужни и запуштени - накривени коли, одамна почнати, недоплетени огради, корита, алат; куп сонливи куќиња, кокошки, деца.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Народот е мрзлив, нечист, целосно недоверлив и природно нечесен.“
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Недоверливо, напорки го погледав. Веднаш ги разбра моите погледи и сега не се стрпи, рече: - Ти си луд, другар.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Во Маказар ќе потече вода, реков гласно пред себе си, ќе се урне надолу, ќе забучи со сета сила и, белким, еднаш за секогаш, ќе го облагороди овој маказаречки недоверлив и дрзок свет.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
„Влези и речи ѝ: те вика еден поп, Јано.“ „Што ќе ми дадеш ако ја викнам?“ се потргна недоверливо детето од него.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Но неговите заби беа исклештени, излегуваа од своето лежиште, крвареа, беа недоверливи.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
- Добар ден, поздравува поштарот. Старецот гледа зачудено, недоверливо.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Кое е девојчиштево, што сака? станувале недоверливи. Срцата им биле опфатени од неспокојство.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Кога од далеку допре злослутно гракање, застана и недоверливо погледна околу себе.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Сета негова трезвеност, неповерлива и строга, отстапуваше, и како да не стануваше оној Арсо: фанатичен, горд и залутан. По ѓаволите нека оди сега оној Арсо!
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
