некој (м.)
Преплашена сум да не ме види некој што ме познава.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се уплашил да не нѐ види некој така, да не падне сомнение за кривица.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сега не знам дали нѐ видел некој или пукањето било по нешто друго.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Туку ќе видиш некој да копа во земјата, под снегот: бара корења, којзнае што бара.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Мислам дека некој нѐ гледа, велам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сепак, некој нѐ гледа, велам и ни се полнат со месо забите и непцата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А завардувам дали ќе видам некој, не да речеш дека не завардувам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Како не се најде некој и нас да нѐ брани, господе, што им згрешивме толку на сите светски сили?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кај што има чад и прав, мора да има и луѓе, вели некој.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Се огледа наоколу да не би да го види некој и незабележано го помести каменот така да штицата сега се држеше само со еден крај.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
За тврдењето на проф. Миловановиќ дека Македонија не составувала и не составува географска, етнографска и историска целина, за кое некои можеби ќе најдат потврда во моите расудувања за изменувањето на националното име кај нас, освен тоа што е речено кога стануваше зборот за прашањето дали има во Македонија две словенски народности, ќе го речам уште следново: Иако е Македонија составена од неколку котлини, разграничени со високи планини, пак таа во денешниот нејзин вид има живеано одделно од Бугарија и од Србија или самостоен живот или под други држави.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Таа моментално истрпна и се уплаши да не врви некој по улицата да ја види, но во мракот и да врвеше некој, немаше да познае дали е таа или мајка ѝ.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
73. Владата просто сака да нѐ избави нас од празни надежи. Ако е сето тоа така, тогаш со што може да се објасни политиката на Русија по прашањето за Фирмилијана? – ќе се запрашаат некои. – Јасно е оти таа е србофилска. – Да видиме дали е толку јасно.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Замислете си некој со вас да не сака да се дружи и сите да ве избегнуваат како да сте чума.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Како некој да ми го украл животот и како некој друг човек да живеел со мојот живот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Постојано се превртуваше и се будеше од некои кошмари на кои потоа не можеше да се сети.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Јас им доаѓам како некој што ќе ги изведе и што ќе им го одложи најтешкото.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некој што го носи името Петар не си го клал самиот името, туку му го клале други.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Некој ќе се обиде да каже нешто и малку од јадењето ќе му испадне од устата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
на дуњава има многу дупки: дупки во времето дупки на патиштата (кон посветла иднина) дупки во умот и помнењето дупки во историјата дупки на кофите дупки во самите дупки во дупнатите дупки секој глас мигум исчезнува нема довикување, нема ехо нема навивање за нашите нема паради на гордоста нема врескање во маалата нема лелекања во градските населби ги нема ни паролите на пролетерите од сите земји дупнатите дупки се царство на глувотијата, мавзолеј во изградба на глувата глувотија во глувите дупки оглувуват деца пред да вкусат кисела зелка а старците веќе одамна оглувнати го трпат неизбежниот пораз што пред да пропаднат во глувите дупки им го претставуваа како живот некои старци сакаат да им пукне бојлерот додека се тушираат арно ама во глувите дупки и бојлерите експлодираат глуво и на тој начин го даваат својот придонес во размножувањето на општата глувотија во која старците загинуваат од глуви експлозии.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
