неоти (чест.)
кога се враќав од јапонија каде другаде ако не кај станицата синџуку во токио налетав на гејши со црвени чевличиња и црвени чадорчиња видов и збунети германци кои знаеја што им бараа на гејшите ама не знаеја тоа да им го објаснат на јапонски а и гејшите чешит гејши неоти не знаеја што им бараат ама си беа задале пауза за дискретно мајтапење со збунетите германци и нивната излишна цалензи бите наперченост во улицата паралелна на улицата на црвените фенери
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Неда како срна отрча дома и на прашањето од мајка ѝ засрамено одговори: — Си дошле, в река да појдат обата, токо лели се арамии, неоти ногу ќе седат!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Неоти знам што сум мислела...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А неоти имав толку газ, ама ете, се најде колку да ме усрами.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Неоти имаше што да пасат, ама така, да се исчешаат по врбушките.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Неоти ти ќе сакаш да го ограбиш свети Горѓија, нито пак тој сака да му служиш бадијала.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А неоти знам кај се враќам, ама лунѕам, си ѕипам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Знаеш, пријателе, и Толстој пред да започне да пишува секое утро, испивал по чашка коњак, неоти крвта ќе струи побрзо во дамарите отколку што одредила староста, ама нешто мигновно побрзо ќе проструи во умот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Лели сте нашле вие мунасип, јас неоти су поумна од вас!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Неоти знае кај бега, ама бега: удира наваму, натаму, кон секаде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Море та и тој е од мајка роден. Неоти тој пак си немал некоа како тебе?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но ова го рече така, од скромност, колку нешто да рече, а понатаму продолжи: „Шо знам пак јас? Неоти вчера су кршчавала?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ако се разбудев порано тоа утро во Венеција ќе имав троа повеќе време ама неоти ќе разберев зошто некои градови остануваат без жители.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
И ќе му го топлиш грбот. Неоти некој јабанџиа ни е?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Митра и Доста уште во „Гошово" на жетвата се споречкаа. Неоти за нешто? Ете, јатрви како јатрви!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Та ти неоти имаш и јажичка: шо се запињаш тука?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Неоти него не го дупи куршум? — почна да ги насрчува кога ги виде замислени, а во себе и сам се запраша: „Зар може навистина да не го фаќа куршум како што се слуша?“
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ќе се најде некој авалеџиа, бег или наш чорбаџиа шо ќе даде некој грош за децата да јадат, а за второто — неоти и вака главата ти е сигурна?
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Дали извади шајаците, како они; дали та кажа, нема зошчо да ти криа, неоти ти ќе ми го клашните, покровите та толку шо се зилјатарки?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Абре, ќе го земиш, токо земи го неоти парите су и дал за него — се теши Ричко: — Донесе попот петшестотини, па да ти оддела едно и тебе.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
