нечесен (прид.)
А пак треба да знаеш дека и носење вода овде не е ни поневредна и нечесна работа.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Нечесните создаваат убав живот за себе врз честа на другите луѓе.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Марије млада невеста промискуитетна и нечесна сеуште мажи шармираше а висок морал пропагираше Везден нокти лакираше со свекрва очи си вадеше до ова да дојде немаше да мислеше дур се ебаваше Сексот и градот го гледаше и ретко алишта пеглаше во бракот што влезе се каеше ни јајца да спржи не знаеше
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Повторно пред мене со убедлив став да ја докажеш твојата одвратна лага нечесно копиле измамничко подло време е да ја симнеш таа проклета маска
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
А тој трмееше под бремето на својата тешка болка, која на еден ваков нечесен начин му ги врзуваше беспоштедно сите негови мускули и сето време мрмореше нешто и гледаше пред себе со широко растворените очи на страот, кои веќе не можеа да видат ништо во неговите природни бои, пред кои сѐ друго, освен тој страв, остануваше скриено.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Ќе скокнам... Подобро чесна в земја отколку нечесна над земја. (Се качува на миндерот и ја става ногата на прозорецот да скокне.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Дури ноќта, несоницата со цвилежот на запалената кучка те тера да ги протеруваш нечесните демони од себе, да се тресеш од лазењето на инсектите по жилите, да завиваш под јорганот, додека на стотина метри од твојот кревет, гледачите пред провинцискиот театар, уредно наредени во семејни кругови, чекаат да ги подадат билетите за вечерашната премиера.
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Сум направила нешто нечесно. Господ ќе ми прости.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Нечесна сила што не знае за чесна борба.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Танцот на сенките е наша реалност, ѕидовите на домовите ни се уриваат, темелите се сурово уништени од зависта, гневот, суровоста, гордоста, нечесноста, ненаситноста.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
- Маската падна, - рече татенцето со победоносен тон како да го чекал само овој миг, - маската падна, - повтори, камуфлажата не трае долго, како пудрата што кај нечесната жена се брише (уште спореди татенцето), - како пудрата што не може да го прикрие лицето на нечесната жена, додаде некако деликатно, искусно.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Бузо не кажа која била причината што го натерала Едноокиот Полип на таква гнасна и нечесна акција; Ѓеле донекаде ја објасни причината зошто сите на бродот не се согласиле со капетанот и енергично се побуниле против неговата желба, но требаше повеќе и поубаво да ги објасни и расветли душата и срцето на тие луѓе; Васе доста лесно мина преку храброста и смелоста на оној што со маки ги раскинал јажињата и го ставил на коцка својот млад живот; Марко не го протолкува и не кажа ништо за крајот на приказната.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Без сомнение злото ќе си го покаже лицето кога на силните полувистини и нечесни сновиденија ќе им се пријде без предрасуди и лаги.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Па кога Кузман сред јарост и мака се провикна: ... „Бидете смели, о деца на Река! Нечесност не ќе нѐ плаши.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Народот е мрзлив, нечист, целосно недоверлив и природно нечесен.“
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Светлана, веста за нечесноста на својата ќерка директно ја слушна по телефон, од устата на Анѓа.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
„Се надевам дека не станува збор за нешто нечесно“, се осмелив да речам, наведен на таква мисла поради таинствената атмосфера.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ќе дојдеше одненадеж, како диво ветре, ќе дувнеше да ми соопшти оти во Домот за старци во Катланово директорот краде, дека во Негорска Бања ги трујат гостите со бајата, расипана храна, дека на министерот едикојси му ја запалил фотелјата заради нечесност, дека ја продава бараката во која живее, дека покојната сопруга Кона поначесто му доаѓа на сон и дека го вика, го кани кај неа и дека уште не е подготвен да оди, да си оди, зашто уште не му е времето и слично.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Се спуштаат на крилја ветрови, липал и ги терал да липаат, божествени коњи да ги здробат со огнени копита сите зла - нечесноста, богохулството, пакоста, соблазненијата, прељубата, за оние што се во срцата мајчински ќе изгрее едно поинакво сонце, но Адам Лесновец.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Дали се толку нечесни кон себе, авто-деструктивни, очајно одат против Бога зошто им недостасува љубов и чувствуваат апатија кон сите околу себе.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
