ножица (ж.)
И сега, штом ги виде чорапите изгужвени, ѝ побара на Митра ножици и распара еден од чорапите до каде што беше искинат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не го поднесува ова придушено крцкање на ножицата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Набрзо потоа се случи и она, претепувањто на луѓето од началството, кога мајорот Загориќ и неговите катили со ножици им ги сечеа меса од мускулите на мажите и со скршени срчи им ги гребеа писките на нозете.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Отидов дури до таму, грабнав ножичка за хартија и ја изрежав од весникот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Косата ти е остра ножица од житни стебленца со кои го попресечуваше ветерот да не те краде од мене;
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)
Партизаните бараат дваесет пиштоли и инжинерски ножеви, ножици за жици за запалив експлозив.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Насмевната трчи дома и се враќа со ножици в раце.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Го качија на коњ и го однесоа в град кај казанџиите; тие со триста маки, со разни ножици и глета, му го извадија котлето и му ја ослободија главата.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Насмевната трчи дома и се враќа со ножици в раце.
„Маслинови гранчиња“
од Глигор Поповски
(1999)
Ништо не оди, вели, сѐ се кине како меѓу ножици да го провирам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Потоа ќе дојдат со замисленост на лажни лингвисти да ме изнесат покриен со чаршаф а од просектурата, играјќи си со секакви ножици, пилички и скалпети, ќе соопштат дека се случило без нивна вина.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Повторно настана долга тишина во која металните штракања на ножиците, додека Кети ги поткаструваше цвеќињата, звучеа неприродно гласно.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Ех, да знаеше барем малку да држи ножици и да потсечува ваму-таму, тогаш косата на Зоки Поки сигурно секогаш ќе беше убаво поткастрена. Но, можеби и за среќа!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Мајка ѝ ми вели: Фала ти, нам не ни сечат ножицине!
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Немаше во што да се преслечеме жените, велам, и зедовме ножици, ја скроивме свилата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ножот би го симболизирал пенисот, а смртоносното оружје како што се ножиците или бајонетот би ја изедначило смртта со инцестот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ми чукаат инструменти од болничката ковачница: клешти и виљушки, пили и сврдли, ножици и маши, пинцети.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Донесоа веќе едно дете за крштавање и дедот поп ги зел ножиците, го потстрижува Потоа го капи со зборовите?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ја најде пурата на Ризо и ја запали; лицето ѝ трепереше на светлината од пламенот и имаше нешто во нејзините очи што можеби беше ужасувачко и задоцнето сознание дека она што го засега овој особен орач беше подлабоко од сезонските промени или сомнителната плодност, особено откако претходно сфати дека нејзината моќ на давање не вклучува ништо над или под следниов список на предмети: ножици, сатови, ножови, ленти, врвци; и затоа кон неа го имаше истото она сочувство како кон хероините на секси-романчињата, или кон исончаните но импотентни ранчери-позитивци од вестерните.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Тато Петре заинтересиран стана и се доближи до Влатко кој со ножици го сечеше текстот.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
