обајцата (бр.)
Таму беше живо присуството на обајцата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се согласија за заемките од областа на флората (овошјето, зеленчукот, дрвјата, цвеќињата, индустриските и житни растенија) да реферираат обајцата, имаа најмногу податоци особено за лековитите билки.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се потпира на обајцата и ни го зафаќа она мало растојание меѓу нас.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Виљушките на обајцата завршија во чинијата со кавијар од модар патлиџан.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Се спотнав дури го стасав дури го навасав уморено предаденото кротко во раката предавничка како изморено јагне како птица премалена та почнаа да паѓаат гранки и да се ронат лисја и сокот да се меша со солзите и потта слегувајќи удолу кон земјата кон дното на мојата болка врз која се најдовме во прегратка среде тревите изгазени од купиштата дрва обајцата искастрени без вршки и без гранки со пресечени снаги сложени во камари додека седалата летаа без своите птици без своите сенки без нашите плешки во бездната на воздухот откорната од незасита.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Кога нѐ виде обајцата, ѝ проигра руменило во лицето, се разведри.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Пребаруваа и обајцата во свеста да не останала уште некоја значајна ориентална заемка која и натаму фрагментарно живеела отелотворена во просторот и можела да најде место во нивната конечна листа на (без)опасните турцизми.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Откако повеќе не ја мачеа Татковите илузии на заминувањето, а враќањето во времето го беа исклучиле обајцата, зашто во родната земја настапија тешки времиња за обете нивни семејства.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се оддалечуваше од сипаничавиот полумрак и од сенките во него и копаше во себе, на чија страна е нејзината врела крв, сега, кога во исто време им припаѓаше на обајцата, на тој студен и благ Иван со долги нозе на јак ждребер и на исклештениот гамен и бог со жолти прсти од ефтини цигари, сега, кога претпоставуваше едно искричаво судрување и преместување, едно замрсено и нејасно зло.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Се кријам и од Јона: да не го гледам кај што се мачи и да не ме гледа тој кај што се мачам. Поарно за обајцата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Односот на обајцата директори кон работниците станува дрзок, а во комуникацијата почнуваат да преовладуваат заканите, уцените и притисоците.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
На обајцата им беа распарани слабините.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— И се насмеаја обајцата, држејќи си ги веќе десните раце и стискајќи ги еден на друг што поцврсто.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Скокна и жена му исплашена од постелата, и стрчнаа обајцата надвор; надвор ветерот почна да ги турка опсипувајќи ги со дожд и со водата од брановите што се кршеа од ѕидот.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
И не чекајќи ни да запре возот сосема, на знак на Белича, обајцата искокнаа на задната врата и преку шините што блескаа од утринската роса, се изгубија во темнината.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Не мина многу откако ги примија првите плати, обајцата донесоа по една вреќа полна со брашно, едното пченично, а другото пченкарно, сеќавајќи се на Татковата вреќа брашно, која одамна престана да ја носи.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Обајцата се договорија да се задржат на карактеристичните заемки коишто излегуваа од употребата во балканските јазици, но беа во употреба во европската традиција.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
На креветот немаше чаршафи, но ќебето на кое лежеа беше излитено и меко, а големината и еластичноста на пружината ги изненади обајцата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Таа го криеше знаењето на францускиот јазик од нас, децата, како да беа во некаков антифранцуски сојуз, обајцата.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Под чевлите на обајцата умираа илјада штурчиња, илјада невидливи барички.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
