обвинение (ср.)
Ве ослободивме од обвинението дека изнесувате злонамерни клевети за високи преставници на власта.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
По многу години Климент Камилски ќе им се заблагодари на француските леви интелектуалци, доброволни шпански борци, кои со интервенција до Тито и до тогашната Комунистичка партија ќе бараат нивниот соборец да биде ослободен од неправедното обвинение и затворот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Точно е дека си обвинет за убијство во обид. Но и тоа обвинение не држи вода.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Со еден збор ним не можам да им наштетам, а мене пак, заради не извршување на граѓанската должност и прикривање на заговори и неодговорно критизирање на власта не може а да не ми следува сѐ она што им претходи на овбинувањата: притвор, ќотек, а може да се случи и попатно поврзување со некое од обвиненијата што тежат неколку месеци зандана.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Не им влегува во конструкцијата на обвинението, што се вели, не им се врзува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми вадат нови обвиненија дека некогаш некаде сум рекла: „Ако некоја Македонка се омажи за Грк, јас ќе ја стрелам на првиот ѕид“.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Моите одговори треба да го покренат и моето обвинение.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сега бев двојно столчена, еднаш од предавството на Борко во животот кон мене, зашто никогаш не беше ми кажал за таа своја тајна, а сега и од неможноста да го објаснам апсењето на Симона, под обвинение, јасно, за ширење на лажни вести и непријателска пропаганда против државата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Притоа несфатливо грд ми се чинеше и навидум соблазнителниот предлог на Грофот, дека разбраниот и истинољубив автор, ќе си обезбеди ослободување од евентуалните обвиненија ако пројави спремност да соработува во расчистувањето на проблемите што се обидува иследникот да ги разреши.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
и полковиот му рече освобождавам те од обвинението, откако го ислуша, за петнаесет дена ќе добиеш и решение, и Ристе се тргна, отпоздрави и се тргна, и одат после други, и којзнае што ме дупна и мене, и јас ќе одам ќе прашам, што ќе стане со Македонија, велам, Македонија е долга и широка, ми вели полковиот, и за Македонија одговор сега нема, одговорот е во вас, во сичките нас, благодарам, му велам, коњите се тепаат, а магарето го јаде ќотекот, покорно благодарја, велам, и как се казваш, Мирче Мегленов и ме запиша, мајчето негово, и после ротниот секаде мене ме праќа: во извидници, кај што студи, кај што е калливо, кај што главата ти е пред куршум, и еднаш со Стевана нѐ пратија кај окопите англиски, 124
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Причината за да се појавам не само како сведок туку и како поединец кој покренува обвинение, не беше само скапоценоста на семејниот ѓердан на Цвета Басотова, туку и споменот по едно изминато време што го бев сместил во преградата на скапоценостите и раритетите.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Како второ обвинета, според моите наоди во обвинието што го бев покренал беше неверната Катерина.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Настана тегобна тишина што се закануваше како обвинение. 50
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Знаете, не можеш да останеш рамнодушен кога ќе слушнеш вакво обвинение.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Си пискав глас го чита од пергамент обвинението.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Зад судиската маса стојат калуѓерки, ако се навистина тоа, и во хор ги повторуваат зборовите на обвинението.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Подоцна, во партискиот комитет, врз основа на конфузните доставки, се обидуваа да го состават мозаикот на потребната вистина па на крајот немоќни да дојат до посаканото лесно обвинение, немоќни, извикуваа: Кој е сега овој господин Сеген со козле?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
„Ти и нема што да забораваш“ - му вели жената. А тоа е најстрашно обвинение за уметникот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Предел На Ефтим Клетников Има еден предел во кој секому душата е море и каде никој не пие вино и каде никој не знае што е правда и неправда што е никој не знае ни што е добро - ни што е зло - ниту пак знае сведок што е и обвинение што.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
XIII На решението со кое првостепениот суд го ослободи Танаила од обвинението, Китан поднесе жалба.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
