обновен (прид.)
Во сето тоа кај него, и што е обикновено во таквите случаи, немаше некој систем, но подоцна, кога стана прашање за историјата на неговото семејство Кочо, видов дека е неверојатно прецизен.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Кај него таа е обновена, прочистена од грубите милувања на морнарите од трговските бродови.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Посебно задоволство на авторот му беше последното летување во нејзината наследена, сега обновена викендичка во Лаврион.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Меѓу нив Арсо се чувствуваше обновен, полн со мисли и чувства што му ја враќаа вербата во нешто многу важно за него и за другите. Можеше да поразговара.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Поработуваа и одеа дома да однесат парче леб и да се преслечат, а потоа, со обновени визи за три или за шест месеци, пак доаѓаа.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Доселениците од Македонија во Венеција не ги читаат босанските поети кои пишуваат за потонувањето на градот – чуму да се чита потонувањето, велат, кога ние секиден го живееме тоа, чудо големо, градот потонува, ама ние секогаш сме над вода, мешаме малтер за обнова на старите палати, во малтерот, напати, за курбан, мешаме и по некој спомен од детството, а каде што треба, во обновените ѕидови на операта Феличе, на пример, заѕидуваме и по некоја нашинска песна, да се најде ако затреба, а каква што е непредвидлива иднината, секако и ќе затреба.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Беа обновени старите партии, формирани нови.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Шета со погледот низ селото и гледа: си останало исто, си го задржало истиот изглед; има по некоја куќа нова или обновена, но не се раширило, си ја задржало онаа своја збиеност: од која куќа да викнеш, на другата ќе се чуе.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Голиот џам го омекна со одвај проѕирна и жолтникава завеса, тврдиот војнички кревет го стопли со обновена слама во сламарникот и со црвеникава куверта како прекривка.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во неговиот став се препознава пред сѐ раниот дух на дадата (рецитирање на поезија во Кабаре Волтер), овде обновен во начинот на повоената тенденција за деперсонализирање на уметноста и проширување на медијот, но таквата употреба на јазикот не успева да го избегне токму она што се обидува да го спречи: субјективната манипулација, претворањето на еден инструмент или преносник каков што е јазикот во нов метафизички објект.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Некои од куќите се обновени, други во тек на обнова, но има и куќи со напукнати ѕидови, вдлабнати покриви, искривени оџаци.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Значи, можеби растечкиот куп книги и часописи крај мојот кревет е добар знак; можеби сигнализира смрт на идејата за културно владеење (кое често е во дослух со економското и политичкото владеење); слично како и менувањето канали, можеби и тој имплицира обновено почитување на личното искуство и личните желби, наспроти „мудроста“ на културните гуруи.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Купил обновена градска куќа на вистинскиот плоштад.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Така, во една од улиците, кои сега се оформуваат, а која е паралелна од левата страна со главната, која целата е обновена, насреде стои стара куќа, која чека сигурно на уривање, но веројатно нерешените имотно-правни проблеми не допуштаат да исчезне.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Беше обновена и Евангелиската црква во Албанија која имаше силни европски традиции.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И во својата обновена форма оригиналот се модифицира - тој расте, созрева.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Понатаму две неодамнешни изложби во Њујорк го зголемија обновениот интерес за Бојсовата уметност.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Во светлина на обновената уметничка фигурација, се чини дека тој, како добар домаќин на своите современици, го подготви патот за враќање во живот на обидите за синтетизирање и помирување на фигуративната ликовност и експресивната употреба на медиумот - навистина, голем број од Риверсовите платна од 1950-тите и 1960-тите, во контекст на современите слики делуваат фантастично свежо и витално.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Со употребата на новата опрема - ракавиците и “cyber-suit”-от, коишто се всушност ништо друго туку обновена тастатура или глушец, со начинот на употреба на сопственото тело за пренесување на сигнали на компјутерот и со очилата ќе ги истражиме дигиталните виртуални стварности.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Преку неа црквата Света Богородица. Разурната есента 1947 и обновена 1980 година.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
