објаснувачки прид.

објаснувачки (прид.)

г) Помеѓу реченици од директниот говор, пред и по објаснувачкиот (авторски) текст: – Јас сум нова во хорот, – рече таа. – Може ли да влезам?
„Правопис на македонскиот јазик“ од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје (2017)
Народното собрание, по брза постапка, ќе го усвои Законот за забрана на козите, а Народниот фронт уште од сега треба да започне со неопходната објаснувачка дејност. Смрт на козите, слобода на народот! ***
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)