одбрани (св.)
Се раѓам јас и сите застанале да мислат како да ме одбранат од лошите наречници.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не можеше да смисли макар што за да се одбрани од што и да било.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Се браниме од секакви чинки Се браниме од лоши соништа И од лоши толкувачи се браниме А еве сега нѐ учат да се браниме и кога никој не нѐ напаѓа И којзнае дали ќе се одбраниме Ако Господ не нѐ варди и одбрани Првин од нашите сопствени лажни сонувачи И препродавачи на измислени соништа Кои не знаат дури и да танцуваат со соништата Без да им го повредат ’рбетникот од прекумерно стискање
„Сонот на коалата“
од Ристо Лазаров
(2009)
Молчиш и здржан си за да можеш да ја дофатиш оддалеченоста што ја создала смртта и во исто време да се одбраниш од нејзината блискост.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Само да дојдеше ... Не знам кој враг ќе можеше да ја одбрани ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Одвај се одбранив за да не збирам муви по мене.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе се одземе човекот и во раце и во нозе и не може ни да се закопча, ни да се почеша, ни од муви да се одбрани.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Не можеше да се одбрани од нападот на паника.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Непрекинувана од други звуци, таа песна само уште повеќе ја потенцираше големата тишина и далечната осама, чувството на носталгија, на тага, од кое, ноќум, еве, не може да се одбрани ни еден градител како мене, ни еден копач на бунар, водач на маска, дури и кога големата идеја веќе се овенчува.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Дека ќе нѐ одбрани од војна Англискиот крал.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Рацете се зафатени со пушките извиткани во вреќи и не можат да нѐ одбранат од него.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Цела снага ти ја јавнал. Никаде и никако не можеш да се одбраниш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Во тој случај примателот треба да се затвори, за да се одбрани од нив. Тоа е големо учење.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Толку заумен и посрамен, што не му ни текна да се одбрани, да рече дека така морал, како што им велеше на другите луѓе.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Како да ја одбранам првобитната вибрација?
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
Но во 17. век Власите сточари, за да отворат пасишта, ја запалиле, а Турците сопственици на чифлизи, за да се одбранат од ајдутите што се криеле во гората, ги насрчиле жителите на околните села да ја исечат за огрев и градење.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Со дланка се одбранив од капките светлост што ме удираа по очи. Со грб се залепив до ѕидот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А од нивната касарна, таму најгоре на Чауле, како сведоштво за немоќта на војската да се одбрани од ајдутските напади, и ден-денеска се расфрлаат камења и старовремски ќерамиди.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Потоа нема да ви кажувам што сѐ ми се случуваше, како ја преживеав таа канонада од поуки и прекори, тоа понижување од најдолен вид, ако понижувањето може да се класифицира по видови, таа моја наведната глава и зачепена уста што не сторија ама баш ни најмала усилба да ме одбранат, да ја кажат вистината, или барем нејзината најблиска варијанта, да го објаснат оној мој недостиг од желба за постоење, оној мој кусок на нужна препотенција неопходна за живот.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Не можеш да се одбраниш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
