озаби (св.)
Страшно е кога некој те гледа право во уста, а ти се озабуваш покажувајќи ја својата очевидна несовршеност.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Да, ене ја, се зададе и лисицата. Се озабила, се разбеснала, трча по зајачето и сигурно наскоро ќе го фати.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
