омелушен (прид.)
Расплакана жена во одминати години, излезе од пожариштето и кога пред себе го виде Ѓорѓи, застана како омелушена. Секна плачот во нејзината уста.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Лежевме скротени, омелушени... Заслушнував: реката шумоли, низ бесконечно несопирливо течење ја чувствувам свежината иако сонцето припечува.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
