општи (несв.)
Мене ми се стори за најприкладен овој термин едноставно и поради фактот што секое творечко дело општи, комуницира со стотици и илјади безимени адресати на кои им е упатена поетската порака.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Всушност, тој е тој што ги знае сите јазици на сите животни и неживотни со кои мора да општи.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Долго ми беше бесмислена претпоставката дека геј-маж, маж кого сексуално го привлекуваат мажи, маж кој полово општи со мажи, не е „навистина“ геј само затоа што нема некое конкретно внатрегрупово знаење или зашто не му е позната некоја конкретна работа од тривиите на геј-културата.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Општеше само со рацете, а својата работа ја засака како ниеднаш дотогаш. Тука го запозна и него.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Правев гаргара со новитетите, општев со залудноста.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Мене која општам со духовното
ми приличи световното:
земја и море, Луна и цибрина!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ме сполета помислата: како ќе се чувствувавме ние, луѓето, ако се случеше на пример сите предмети да се здобијат со способноста да општат помеѓу себе?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ова ми доаѓа како одговор на најглупавото верување дека мажите се поинакви и поразлични од жените во средните години и дека најголем грев е да општиш со истрошена жена која „веќе не може“.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
