осмели (св.)
Нека никој не се осмелува да ми каже дека дури и за миг на потрошувачот му паѓа на памет фактот дека тој со отпадот што го плаќа и расфрла ја загадува околината и си го загрозува здравјето.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Тој пропис му се допаѓаше зашто му даваше и нему можност да се правда и му ја смируваше совеста пред недоверливите погледи и замолкот на пријателите што таа политика не ја одобруваа, но во напливот на суровите времиња не се ни осмелуваа да ја коментираат.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Стоеше исплашен на една нога како штрк и не се осмелуваше да ја откачи.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Не се осмелуваат да ги стават своите јајца во иста кошница.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Оттогаш никој не се осмели да му се потсмевнува.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Ако се осмели некој да ја критикува дејноста на таквите лица, се решава да загине од Организацијата.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Можеби ќе посееше по малку сомневање овде-онде, под претпоставка да се осмелев да го покажам некому.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во согласувањата меѓу особеностите на работата на сонот, истакнати на почетокот на овој текст, и оние кои истражувачот на јазиците ги откри во праксата на најстарите јазици би се осмелиле да видиме потврда на нашето сфаќање за регресивниот, архаичен карактер на начинот на кој мислите се изразуваат во сонот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Кога во ровот завладеа црнина - таа се осмели да се исправи и виде како од своите дувла излегуваа момчињата и девојките и опиени од свежиот воздух легнуваа на земјата изорана од гранати.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Никој не се осмелуваше да му противречи.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Но никој не се осмелуваше на тоа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Сите кои не размислуваа како Фирерот, а јавно се осмелуваа да ги кажат своите ставови, веднаш исчезнуваа без трага.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Бидејќи јас не се осмелував да се поместам, таа го фати со едната рака за ременот околу вратот, и со другата почна да го чеша зад ушите, сѐ така говорејќи му дека бил добар пес, убав пес.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Кој сум јас за оваа машинерија за создавање непријатели, за да се осмелам го „рехабилитирам најголемиот албански непријател во историјата”, дури да го бранам неговото дело во докторска дисертација?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Но кога се стокмија тоа да го сторат, на вратата од куќата најдоа напишано: „Никој да не се осмелил да ја гибне куќата!
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
А потоа пак се запали светлото над тажната трпеза на која еден татко, зашеметен од болка, ги набљудуваше вомјазените лица на трите деца коишто не се осмелуваа да погледнат накај вратата низ која мајката влегуваше секоја вечер, носејќи чинија што испарува.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Никој не се осмелуваше да го коригира. Најмалку јас, макар што мене ми беше упатено прашањето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Никој повеќе не се осмелува да има доверба во сопруга, или во дете, или во пријател.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„Тоа би сакала да го научам... Сакам непристојности, особено онаа бидејќи имам пријател со тоа име кого уживам да го зафркавам зошто чезнее да ми посака ама не може да се осмели“.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Не се осмелуваше да се почеша, зашто ако го стори тоа, вената ќе се воспали.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
