отвори (св.)
Ни отвори еден војник и нѐ води кон нужниците.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Отвори ја портата на срцевата градина, чуварот потонал од уморно чекање.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Удираше со тупаница по вратата. Отвори, отвори, пак шушкаше.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Еден друг ден кога татко ми си дојде на ручек, видов како носи под мишката една необична книга, и откако се помисли каде да ја стави, ја отвори вратата од шкафот и ја остави таму.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Татко ми веднаш се најде крај вратата и отвори.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Се надева дека ќе се отвори работно место за наставник во второто полугодие.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Ги отвори очите за да види и виде над себе војник со нејасно лице.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Твојот денешен испит ги отвори вратите на длабоките шуми.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И кога првпат виде комити срцето широко му се отвори.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Потем, пред погребот, во капелата, го донесоа во лимен сандак. Рекоа: не може да се отвори.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Машината веднаш ја стави кутијата цигари на послужавникот, заедно со кибритот, тој ја скина црвената лента од целофанот на горниот дел, го отвори едниот ќош од опаковката и извади една цигара.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Времето се отвори и на овој бел лист Има уште место за троа ноќ есени И троа месечина од која лисјето вени и паѓа.
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Црна земјо штура земјо зошто си се отворила како ламја си зинала Кого земјо ти се готвиш да го лапнеш да го голтнеш?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Служителот дал набрзина заклетва и потоа отворил повеќе плочи на празни гробови и ги скрил пушките и барутот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Во овие градови се планира да се отворат нови живеалишта уште за 4 до 6 милиони жители.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Венчалната церемонија беше завршила и високите врати на катедралата се отворија да ги пропуштат зетот и невестата.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Со тие пари отворив фабрики за специјани автобуси и воведов компјутеризиран јавен сообраќај во целата Република.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Се слушна тропање на клучеви закачени на приврзок како котва од галија и вратата се отвори.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Стој сега ко знаме кај освоил сонот и третата мена отвори ја в понор.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Некој чудак ја отворил ноќта Сега тече по нашата кожа шепот од скршени лисја.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
