пасење (ср.)
Тоа е гајба со забранети јаболки; ливада за пасење стадо мисли; речник што не го содржи зборот „диета“.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Со денови не ги носевме козите на пасење.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Кога имаше ливади, пред да ги потисне водата, многупати коњите ги носевме ноќе на пасење. Тие тогаш 'рпаат од тревата и фркаа.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Покрај Вардар слегуваа првите магли на пасење.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Овците ги тераа на пасење двајца овчари. Тие беа загрнати со големи овчарски гуни.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Како тогаш да се вратиле од пасење.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Така и Србите имаат достоинство, слобода дрнд дрнд сѐ до пасењето корења.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Јовановци беа познати и по тоа што се занимаваа со сточарство и производство на млечни производи: во истото слепо уличе, ама од спротива се наоѓаше аурот во кој живееше добитокот на Јовановци: кравите кои понекогаш најмалиот брат на Томето – Лазе ги носеше на пасење, а најчесто момокот Васе.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Чекавме да живне реката со своите бујни води, од стопените снегови на планинските врвови и падини, да разлистат врбјаците на бреговите на реката, да ги водиме козите на пасење.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Телето само тупка со копитата, врти со опавчето, ко ѓаволско врапче мрда со опавчето и ја шиба кравата во вимето. А вимето празно, не се полни без пасење.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И којзнае дали требаше денес да ги скорнам воловите за на пасење.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Тој ја напушти стражарницата и му се врати на езерото без кое не можеше: ги оптегнуваше мрежите на диреците крај куќата, ги чистеше од тревје и алги, шеташе со прстите по нив како по жици од харфа потпевнувајќи си; кога ќе му дојдеше дремката, легнуваше на песокта крај езерото, и додека тоа тивко, како некое жужаленче жужаше на песокта, тој тонеше во длабок сон; спиеше сѐ додека на зајдисонце не му затропаше добитокот што идеше од пасење и навраќаше да се напие вода; а кога ќе легнеше поднапиен, тогаш ни тапани не го будеа; стануваше кога некој од домашните ќе го растресеше.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
А коњот копа со копитото, буричка со муцката во снегот, бара трева за пасење.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Има уште многу други јадења кои се припремаат на оган од лепешки, а самите лепешки, пак, почнуваат да ги собираат, на одредено место во дворовите, уште од првиот ден кога, напролет, пред Благовец, ќе ги истераат гојдата на пасење во ливадите.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Надвор кракаат кокошките, излегле на пасење со маглите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
— Кај си го пуштил умот на пасење?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тогаш без никакви стеги можеме душата и мозокот слободно да ги пуштаме на „пасење“.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Се смрачуваше и до мене допираше звукот на ѕвонците на кравите што ги враќаа од пасење и гласот на баба ми - Белке, сивке ајде, ајде…
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Луѓето, како што тешко се привикнуваа на зимата кога долгите ноќи мораа да ги проведуваат во лежење, во здодевност, кога кусиот ден им светнуваше како бубачка и се губеше - така сега тешко се привикнуваа и на пролетта; свикнати на долго спиење, сега кога ќе станеа, се лутеа што многу порано пред да станат - веќе се разденило, сонцето се покажало, а тие не се фатиле за работа, не отишле по нивјето, не отишле во планината, не го спотерале добитокот на пасење.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Сонцето пламна на хоризонтот. Козите на Чанга беа готови да одат на пасење кон реката, кон ридовите.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
