пеперутка (ж.)
Пеперутка знај летна на цвет јоргован , пролетта дојде .
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Осамена пеперутка во ѕвездено оро неуморно трепка и талка...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Да го гледаш и да го молиш и да те моли и двајцата раце сте престорени само да молите нешто да молите Дур да слета морна пеперутка и да те гушка и ти да ја мачиш и ти да ја убиеш со едно молчење на сите камења брат да им бидеш и да гледаш како нестануваш полека кожата како ја пробиваш од себе во попладнето од попладнето во припекот како се сокриваш и пак легнат точно кај што си да се најдуваш и да молчиш.
„Вардар“
од Анте Поповски
(1958)
На времето седевме вака заедно на балконот во родниот дом. Дење зјапавме во минувачките на улицата и како постар ѓоа те подучував како се ловат убавици како пеперутки во везден фрлените машки љубовни мрежи.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Личеше на бела пеперутка што се метка низ зелена трева.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Околу главите пак ни се враќаат венчињата од пеперутки.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Леден здив да ми ја разбранува крвта додека ме заспиваат песни љубовни, додека ме галат очи љубени, додека ме будат усни јагоди црвени, сила да ми дадат чисти бели вистини, не се плашам од висини ја отварам душата и летам на крилата на пеперутката.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Има таква ноќ во која не постои збор Што може да ги одгатне сите лузни Има таква нож во која се распознаваат само `рѓосаните копја на оградата во дворот И некоја златокрила пеперутка што се провира низ нив Има таква ноќ во која ѕидиштата на собата се сосема голи И во која неочекувано до тебе како последна причесна Допира тешкото удирање на стар часовник
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Околу осум часот, додека го чекав Дагларбеј да ме земе, се шеткав во фоајето со рацете одзади, загледував по излозите на богатите шопови во ентериерот и минував меѓу господата со пеперутки машни и дамите во блескава облека и скапи парфеми.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Исто како да ѝ речеш на пеперутката да не лета, а знаеш дека тоа е во нејзината природа.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Скалилата на водопадот Пред Еразмо и старецот прелета една шарена пеперутка.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Но неговите мисли беа силно разбранети, готови да одлетаат од душата, да ја минат границата на тишината, да завршат во зборовите кои како да требеше да бидат уловени во мрежите за пеперутки.
„Граница“
од Луан Старова
Над отворената влажна шахта, таму подалеку пред куќата, во која останала многу влага од водата, веќе кружеа три пеперутки.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Имаше на таа перница многу љубов, но не онаа која ги растреперува пеперутките во стомакот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Под звуците на неговата волшебна виолина тонат во сладок дремеж бубачките, пеперутките, шареноглавите цветчиња и сиот мирен полски свет.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Пеперутките го облетуваат привлечени од миризбата на сапунот со кој се мие Богдан што мириса на калофер, зумбул или вратика.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Трепереа на сонцето шарените крила на пеперутките. Пролет!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Но токму тука се крие метафоричната порака на поетскиот тестамент: застапувањето за летот, трагата на пеперутката, невидливата порака која не сме готови да ја видиме, да ја прифатиме како излез!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
А голото во век и веков си е праисториско место каде што пред секој нов самрак пеперутките наоѓаат пристан на голите дланки брчкосани од толку многу прочитани судбини.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Тој трга, јас тргам. Околу главата ни вртат венчиња од пеперутки, а јас само зборувам, не му давам време.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
