персонал (м.)
А и персоналот носи капи од кучешки кожи за распознавање и како симбол на Пансионот.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Компанијата за гас не ги остварувала приходите потребни за плаќање на персоналот.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ѕвонарот беше единствениот човек затечен во домот од стариот персонал на болницата.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
САД за четирипати го зголемија персоналот на американската воена мисија.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Потоа некој од персоналот стана и ја покани за танц; таа стана и одигра со него.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Тивката музика од музичарот на клавир совршено се вклопуваше во амбиентот, а персоналот кој ни се претстави кога започнавме со вечерата, сите беа доктори по кулинарство, со искуство стекнато во најреномирани светски ресторани.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Мрзлив неранимајко! Тој го искушуваше трпението на персоналот.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Вчудовидени сме од комфорот, од најсовремената опрема и високата услуга на целиот персонал. А сметката?
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Бројно беа значително помали, поголем беше меѓутоа, персоналот на болницата.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Подготовките за Неделата на омразата беа во полн ек и персоналот во сите министерства работеше прекувремено.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Првиот транспорт беше големо доживување за персоналот на болницата. Одамна се подготвувавме за ова.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Сепак, се смири. Тој толку добро се познаваше со персоналот што често со нив пиеше и кафе.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Таа слика предизвикуваше жал кај персоналот, та често одеа по него и му помагаа да се врати дома.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Целиот персонал на Министерството го стори истото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сета таа тегоба и јад што ги собираше во себе, сета таа нервоза, напнатост и главоболка, ја празнеше со викање на персоналот, со искричење на очите.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Додека се движеа низ претсобјето, со аплауз беа испратени од персоналот на болницата.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
За г.Бешков попрашајте кого сакате во Битола, било тоа од персоналот на тамошните консулства, било од бугарските учители, било од влашките, било од граѓаните или најпосле од Циганчињата со кои има разговарано г.Бешков, постојано одејќи по градот без работа, и сите ќе ви кажат кој е г.Бешков.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Знам дека сфаќате оти јас воопшто не се сомневам, дури ни не помислувам дека некој од болничкиот персонал можел да биде соучесник во исчезнувањето на Загорка Пеперутката!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Значи, зборот ми беше за персоналот на некогашните продавници, самопослуги, гранапи, колонијалчиња како сакаш речи ги.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Како што атмосферата стануваше сѐ повесела, газдата Вајс ја креваше чашата и му наздравуваше на персоналот, но поради слепилото, раката му одеше малку понастрана од масата.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
