поднамести (св.)
На речиси стариот начин ги поднамести очилата на носот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Беше сигурен само во едно – го знаеше човекот што презриво го погледна кога се поднамести во седењето на ручекот, оти никогаш не седел скрснозе, и по само петнаесет минути сосема се здрви.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Кога врчвата ќе се преполнеше, сама ќе се навалеше, па ќе се клапнеше, чукнувајќи по работ на каменот на малиот базен под неа, ќе се превртуваше удолу, за да се испразни од водата, според законот на физиката, па бидејќи беше празна повторно ќе се исправеше под чепот на бурето, за да се поднамести за повторното полење...и сѐ така во круг...
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Се поднамести. Со лесни движења на дланките ја поправи долгата црна малина и врз неа нафрлениот шајак подрабен со црвени реси и мониста.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Нумо си ја поднамести дрвената нога, го исплука догорчето и ја запали цигарата што беше си ја ставил зад уво.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Замислено ги поднамести очилата и направи неколку чекори по собата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Си ги поднамести очилата на носот, воздивна и го привлече следното купче хартија кон себе, со она ливче најгоре. Го исправи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
„А кој спомена излекување? Па овде никој не е болен, овде само секој си живее во свој свет,“ и му ги поднаместив наочарите на носот кој малку му се беше вцрвил од алкохолот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Јани се поднамести, се навали и рече: - Вие, како сакате, ама јас по војната ќе си седнам на сонце пред селската таверна, ракиче, салатче денес, утре винце и печено пиленце и ќе си гледам од далеку, од далеку ќе гледам на планињето, ќе си спомнувам за ноќите неспани и тогаш ќе дремам, мајчината, ќе дремам сѐ додека не ги оддремам сите непреспиени ноќи..., а кога ќе се разбудам, тогаш ќе ве гледам вас, будалаците, како кршите и делкате камен, како градите куќи или палати и тебе како одиш не по свој ум...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- А, бре - викна Иљо и се поднамести - види ги колку се бели, румени... - Чисти, Иљо, чисти...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Со необичното, обезоружувачко пријателство, што успеваше секогаш да му го даде на гестот, тој ги поднамести очилата на носот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Поднамести шмајзер, со левата рака измазни небричено лице, со насолзени очи погледна на сонцето и рече: - Само кураж... само кураж... - тој откинато го влече секој збор, небаре го џвака.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Здравје да ми имаш и вековита да ми си, ќерко! (Се поднаместува со седењето).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Гоце се намурти, ги крена веѓите, го поднамести појасот и се замисли...
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Лила - најубавата, голема кукла полека стана, си го поднамести фустанчето и скокнувајќи од долапот тивко простенка: „М-а-м-а“, потем се упати кон белото зајаче Џипси и му рече: „Тропни со барабанчето! Треба сите да дојдат на овој собир!“
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Неуморно се чепкам, се чешам каде што не ме чеша. Допирам, поднаместувам.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Тогаш кога тоа ќе се случи, стави ми ја твојата топла рака на челото и поднамести ми ја косата, помини ми со прстињата по патецот, а потоа спушти ја дланката по мојот образ.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Родна откако ги потсмирува струите што ѝ шетаа по телото, се подисправа, си ги гледа разголените нозе, внимателно си ги покрива со веленцето, а го поднаместува веленцето и врз својот Петар од другата нејзина страна кој се однесува како да е мртов, ни се слуша неговото дишење ни се гледа, а не се гледа ни мислата што му седи во главата која неговите физички заспани очи широко ги има отворено и со нив како да гледа и преку коската на черепот и преку дебелото веленце што го покрива сосема.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Со своето карактеристично движење, О'Брајан ги поднамести очилата на носот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Пожарниот се проѕевна и ѕирна надвор, кон жешкиот песок, а фигурата на креветот, која се викаше Ливајн, преврти страница и си ја поднамести перницата под својата глава.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
