подѕирнува (несв.)
Од коренот на штурите ѕидишта на урнатината подѕирнуваше непозната билка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Некој некаде како да отвора прозорец: поднаѕирнува и ги затвора крилата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сега знаеше дека горнопланинците, оние отаде нејакиот поток кај што земјата подѕирнува тап камен, не можеа да се пофалат со сит живот.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И после, кога го напуштија селото, го виде забраденото лице на селанката како отскришум подѕирнува од плевна.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
