познаник (м.)
- Вие не носите крст? - ме прашува познаничката. - Не - велам.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Додека го анализиравме проблемот на беспарицата и излезот од бедотијата налета еден познаник кој седна до нас и ме стаписа со муабетот за женската фонтана.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Одвреме-навреме по некој од познаниците ќе се присетеше да му го посети вечното почивалиште. И сите се морничавеа.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Мојот познаник сликар и јас секогаш бараме евтини ресторани.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Некои од моите стари познаници изгледаа поинакви.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ме очекуваше познатото ведро лице на шефот на дипломатскиот протокол на претседателот на републиката, познаник уште од времето на предавањето на акредитивните писма на претседателот Бургиба.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Еден мој познаник се разболе од тешка болест. Сакам да преживеам, рече.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Еден ден, некој познаник му побарал пари.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Моите бивши љубовнички, како и летните познаници од земјава и странство, чии адреси ги пронаоѓав во правливите, бележници, беа отпрвин, и покрај честите измени на нивните имиња, најпријатно изненадени.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Не, јас нема да бидам како мојот збудален московски познаник Жења којшто својот стан го претрупал со аквариуми - и на крајот (ах, тој советски фушерај!) со својата водена менажерија пропаднал еден спрат подолу.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
65. Моите познаници се движеа меѓу паднатите рицари собирајќи ги прстените, паричниците, џепните часовници, моминските чеизи.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Замислете, ве молам. Кога тврдина се наоѓа во положба на опсада, тогаш не ги повикуваат на гости драгите познаници.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Се поздравив со нив и со уште неколкумина познаници, па ги побарав двете другарки со кои претходното лето работев во еден друг охридски клуб.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
122. Георги Баласчев (1869-1936) од Охрид е историчар и публицист, познаник на Мисирков од заедничкиот престој во Белград (1889) и во Софија (1890), кој во времето кога се ставаа основите на ММКД, под псевдонимот Езерски, ја објави првата книга на македонски јазик за „лозарското” движење „Неколку кратки летописни белешки за состојбата на западните Македонци…” (Софија, 1890).
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Познаниците прилепчани направија постапки и Бино стана даскал во своето село, плаќан сега не од родителите на учениците, како што беше дотогаш Чало во Витолишча, Петко во Бешишта и други, ами од „народната каса", т. е. од Егзархијата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Познаникот повторно дошол кај Павлов и почнал да го моли со солзи да му прости, но наместо да му ги врати парите, му побарал други.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Мојот познаник, кој веќе десетина години живее во Келн, ми се обрати со прашање дали знам да му кажам по што е познат овој град.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во New York му се јавувам на својот американски познаник. - Кој го бара?
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Мојот познаник преживеа, но при тоа многу се промени.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Независно дали бил роднина, пријател, познаник.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
