покана (ж.)
Јас сум задолжен да ги пропуштам оние со покана. А вие, забележувам, таква хартијка поседувате“.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Наеднаш, кога Балот сосема испари од сферата на неговото интересирање, негде попладнето, кога дефинитивно беше објавен денот на одржувањето на оваа забава секретарката Јованка влезе во канцеларијата со поканата в рака и тоа држејќи го пликот поткренат над градите, речиси допрен до нејзините розови усни.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Впрочем некој ако држи в рака покана, тогаш тој се здобил со правата што во неа се пропишани.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Службеникот бесно плукна на поканата и му ја залепи на вратата.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Слушнаа за мене и поети од Ману ме викнаа на ручек со нив да ждерам таму покана добив и јас да рецитирам во нивното друштво да им пенетрирам На Струшките вечери седнав на стол одржав говор пијан ко вол аплауз силен, дојки се тресат ми додели венец згодна поетеса
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Поканата се оддлепи од вратата и падна на земјата.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
„Но, да ја видиме поканата“, услужно се насмевна.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Уморните бегалци со радост ја примија поканата.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Сепак ако се одзве кога ќе ја повикаш И ако ја прифати поканата за заедничка вечера Отвори го пликот пред да ја кажеш нарачката Познат е големиот број невалидно изведени договори И лажни тестаменти Постојано мислиш: близу сум до среќата А сомнението ти шепоти: далеку си.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Лордот и сликарот ја прифаќаат поканата.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Зошто да не ја замоли Јованка да го потсети на некои од поединостите што можеби не му паднале на ум, не ги забележал, или пак му се измолкнале од вниманието додека ја земаше поканата во оној налет на еуфорија.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
На поканата се одзваа значителен дел научници.
„Правопис на македонскиот јазик“
од Институт за македонски јазик „Крсте Мисирков“ – Скопје
(2017)
За сите тие покани што ги добивав за концерти имав менаџер кој ги уговараше термините, некогаш ме консултираше а некогаш и сам го правеше тоа, знаеше дека така ќе ми одговара.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Во нив на најтопол начин беа испишани изрази на сочувство, како и покани заедно со моето сестриче да станеме членови на нивните семејства.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
„Кај нашиот раководител можеби постои список на сопствениците на овој вид бели покани или некое друго упатство.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Единственото несогласување околу брачниот подвиг, беше содржината на поканата која требаше да ги убеди нашите драги гости да донесат пристоен подарок.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Поканата значи ја доби без лични нагодби, без интервенции.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Знаеше дека порано или подоцна ќе одговори на О'Брајановата покана.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Како што ми зборуваше за тоа мојот менаџер само рече: - Мислам дека ова е мала црква и нема традиција во таа земја за инструмент каков што се оргулите. Да им се заблагодариме на поканата.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Секогаш возвраќа на телефонските повици и никогаш нема да ја откачи твојата покана за средба, без оглед станува ли збор за дружба или за неволја.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
