покер (м.)
Старо одртано мажиште, не поради годините кои ги носеше на својот грб, туку поради годините поминати во разни сплеткарења, во непотребно расфрлање на сопствената енергија, во мачо пијанчења, во неизмерливо долги часови играње покер, на(д) жени од секаков калибар и ранг, на влечење по скиснатите, извалкани подови на околните барови.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
За Татко и двајцата блиски пријатели, покерот, и покрај сѐ што можеше да се случи, си беше само игра, но многу важен беше муабетот во текот на играта.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Му стануваше јасно дека тоа не беше вообичаена пасија за собирање книги или поштенски марки, дури и играње покер, туку се работеше за возвишена цел.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Играа тројцата пријатели покер со смирена гордост, во тишина, небаре се наоѓаа на последното бојно поле на кое можеше да се брани и спаси честа.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Најпосле стигна и долгоочекуваниот ден на покерот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Од сите хазардни игри, тој најмногу го сакаше покерот којшто најмногу го потсетуваше на играта на неговата судбина секогаш за значајни потези да одлучува случајната карта, картата на другиот...
„Граница“
од Луан Старова
Овие разговори секогаш се криеја од нас децата, а сега тие ни се откриваат од овој покер на животот на постарите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Сѐ во неговиот живот: трите маслинки, градските стреи, црвениот и голмански дрес од студентските години, покерот и платените жени пред и по матура, сѐ, и извикот -да живеат сите ножови на светот. Сето тоа што сега е грст спомени.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Во последниот закажан покер како четврти партнер се очекуваше еден приватен газда на неколку арабаџии.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Обично јазикот им се разврзуваше при добиената партија покер.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Така ние децата останувавме секогаш сигурни победници во покерот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Го обвинува, повеќе години по распадот на Југославија, за хазардерски геополитички покер меѓу Запад и СССР со социјалистичкиот блок, за мајстор на византискиот болшевизам, за манипулатор со неврзаните во постколонијалната ера, (особено Египет, Индија, Алжир, Индонезија и други, како и Палестина на Арафат и Тунис, земји на моето служење како југословенски амбасадор) кои сакаа да ја обезбедат историската дистанца од западниот колонијализам.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Тројцата играчи можеа да очекуваат секаков четврти играч за покер, но ваков во никој случај.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Па каде е тогаш покерот на заведувањето?
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Играњето покер, чие значење не го разбиравме, за нас, помалите деца, претставуваше вистински празник во куќата крај реката.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Само, одвреме-навреме, ако се земе тоа за порок, играше покер со своите најверни пријатели во градот, верскиот муслимански поглавар Афз Б, угледниот турски интелектуалец и учесник во војната Мустафа С, во еден период министер за земјоделство во првата повоена влада на Народна Република Македонија, како припадник на турското малцинство.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Тој сигурно не е дојден за покер, рече најстариот брат. Ние, другите, тажно кимнавме со главите.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Татко веднаш ја забележа промената па ѝ рече на Мајка: - Преубаво си ја дотерала куќата за еден покер!
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Кога конечно ќе ја прочиташе според него вистинската книга, а таа беше секогаш последната, според распоредот на рафтовите во библиотеката и редот на читањето што само за него имаше некакво посебно значење, тој ќе си ја ставеше старата излитена вратоврска и црната паларија донесени уште од Цариград и излегуваше во старата чаршија да се види со своите најблиски верни пријатели со кои играше балкански покер.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Закажуваа двапати во месецот, некогаш почесто, некогаш поретко, играње покер во нашата куќа крај реката.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
