почитуван (прид.)
Да бидеме праведни, почитуваниот судија кого си го замислувам во овој момент како објективен застапник на својата професија можел да ѝ се обрати на поротата и со овие зборови: кажете ми почитувани браќа, кој од нас е спремен да се откаже од привлечната понуда на некоја убавица?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Зошто се патува по невиделица, зошто не се слуша гласот на видовитата и од господа почитувана старост?
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Навистина смртта на наш близок и почитуван роднина е таков феномен што најсилно ја поттикнува униформноста.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но околу полноќ пак се вратија полицајците и во затворен воен камион ја кренаа и протераа од целото гратче саканата и почитувана старица...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
„Почитуван бегу,” рече тој со широк гест, „јас мојата благосостојба колку што ја должам на мојот прочуен Дубровник, толку ја должам и на добрите намери на господарите од овие краишта.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Треба да се спомне дека значајното лице веќе не беше младо, беше добар сопруг, почитуван татко на семејство.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Изгледа сѐ уште те немам прочитано до крај, почитуван колега, му се обраќам во мислите на мојот потчинет без да го погледнам.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Само на една грозна чапја не ѝ ја сврте шијата како на другите, туку ја пушти назад ставајќи ѝ прстен на ногата на кој напиша: „Почитувани цареви и кралеви, не пуштајте ги овие птици ваму каде што не им е местото, зашто ќе ја доживеат судбината како што ја доживееја вашите војски...“
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Рецептите најмалку помагаат, почитуван, посакав да му довикнам на Стариот писател додека го заобиколував Самоников и главата на тигарот.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
За разлика од Твојата вина, почитуван Леко, јас бев осуден само заради грешна проценка во остварувањето на животните цели.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ема имаше висок степен на самосвест, таа знаеше дека беше почитувана од колегите и од надворешните соработници (дури и од оние кои постојано работеа против неа) затоа што покажа, низ сите изминати години, дека е жена со силен дух, тврда и непопустлива.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
…ако малечката но впечатлива епизода со дебелиот е пример par exelance за пресметка со дистанцата како неприкосновена одалеченост зарем и јас досега не размислував премногу додека пишував наместо да доживувам не сокривајќи се зад зборот зад законите на добрата реченица зошто да не го излијам несигурното созревање на чувството во линијата на ракописот користеноста на дистанцата е научена од родителите од почитуваните учители кои со лесна иронија но убедени ја негуваа скапоцената логика на аргументите а што ако така сум вовлечен во не- -јас во светот преземен толку е тешко после сета умешност да се заглушат ушите да се отфрли мрежата да се признаеш себе си внатре сонцата жежат ли жежат усните немоќно сами се потсмеваат гнездото се урива веќе ме облева летото илјадници плави нестрпливи звуци ја оставаат зад себе молчеливата погрбавена сенка...
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
...затоа овие текстови настанати колку што е можно повеќе во процесот на сопственото ослободување од дистанцата ги чувствувам како разоткривање на мојот пат кон новата проза па ја молам почитуваната редакција да ги прифати како мој предлог во поттикнувачката дискусија што започна да се води на страниците од вашето значајно литерарно гласило... искрено свој, зошто ги сакам кроки цртежите или како да се претрча тревогата од разделбите ...сочноста на зрелиот плод впиена во белината на хотелските соби сокот од нутрината излиен попатно танц фигури во постелината во воздухот допира против вечноста летот на недопуштената цигара кон езерото жарот и водата во неподносливоста куса и жешка средба...
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Претпоставените се однесуваа во рамките на нивните службени овластувања, материјално-просторните услови беа добри, а работничките права во целост беа почитувани.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
За татко му, службеник, и за мајка му, учителка, ваквите професии беа синоним за почитуван и среден граѓанин.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Како сенка која не пречи, а секогаш е тука, Роска завлезе во длабока старост, почитувана како супер тетка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
И недадејно, додека лежи и ги гледа сенките на луѓето од својата солунска паства, кои со денови и ноќи во кои тој око не склопува, еден по еден, поминуваат покрај неговата постела, и можеби зашто е тифусар, само фрлаат поглед и го одминуваат, не одговарајќи на поздравите што тој непрекинато им ги упатува кимнувајќи им, најнапред со глава, потем само со уморните очи, на сите, без оглед на возраста и на статусот: на членовите на советот, почитуваните рабини, солунските амали, манави, ситни дуќанџии, продавачи на риба, мислители, лекари, интелектуалци, новинари, хакхами и шамаши, кошер-касапи и хазани, продавачи на благословено вино, читачи на респонси, и сите, илјадници и илјадници, поставувачи на едно исто, немо прашање... Главниот рабин не сака повеќе да ги гледа.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Тој продолжуваше да зборува за незавршениот круг, како симбол на патувањето на јагулите: - Движењето на јагулата, почитуван пријателе, симболизира еден кружен, временски тек.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Овие наредби беа почитувани и, по ова, мислам дека немало примери на малтретирање“128.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Вие почитувана Лејбовиц, во миризбите, етеричните и маслинови масла, кои ми ги испративте во шишенца, и потоа свенатите цутови на лавандата и други провансалски цвеќиња, ми испративте и неколку слики, со пригодни цртежи на полињата прекриени со разбранетите цветови како подвижен тепих.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
