преиспита (св.)
Времето му дозволи да се преиспита и самиот себеси и да си побара одговори на некои загадочни прашања.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Крајно време е критички да ја преиспитаме оправданоста на догмите на неолибералистичкото 201 едноумие и повеќе да не жртвуваме неброени човечки судбини на апстрактните идеолошки догми.
„Обезвреднување на трудот“
од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев
(2010)
Во секој случај, таа средба, со сенката или со вечно живиот благородник и патриот Никола Леко кој изгледа редовно навраќаше во подземјето од далечната 1592 година (не поверував кога се сретнавме дека и Господ го осудил да престојува овде) за мене претставуваше голем настан бидејќи верував дека со негова помош ќе можам да потврдам или да преиспитам некои од сознанијата заради кои и се најдов во безизлезот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Немој да бидеш попустлива кон себеси кога ќе се преиспитуваш - можеш или не можеш!
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
За разлика од движењето на „модерните примитивци“ во коешто главно машките членови преку радикални и нелогични гестови со кои го модифицираат сопственото тело (тетовирање, прободување, саморанување) укажуваат на телото како на последно прибежиште во коешто единката сѐ уште има моќ, тн. „женски“ перформанс, во анализите на феминистичката критика, ја користи присутноста на женското тело со кое манипулира жената- автор (досегашниот објект станува субјект) за да ги преиспита односите на моќ во репрезентацијата на женската сексуалност, разоткривајќи ги симболичките основи врз коишто почива начинот на гледање во „машкиот“ свет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
А токму таа ноќ, матроната не можела да го совлада своето разбуено тело и да заспие, зашто се преиспитувала во себе во што не му се допаѓа на својот господар.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Дури потоа многупати или постојано ги повторувам или преиспитувам тие разговори во себе. Ги учам напамет.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Можеме да се запрашаме каква улога во сите овие односи играат иронијата, мистификацијата, криењето, вештото манипулирање, деструктивната критика или чистото насладување во илјадагодишното здание на „ученоста“; истото можеме да го кажеме и за двосмисленоста на митската архетипска тема на хермафродитот, присутна во Дишановиот трансвестизам, за Мона Лиза со мустаќи итн.; можеме да се запрашаме дали би било добро да се преиспита извесното уживање во профаноста или, напротив, провоцирањето на публиката третирана како куп „лаици“? okno.mk | Margina #8-9 [1994] 197
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Вистината и сета онаа долгорочна разложност што треба да ги преиспита нејзините претпоставки, а што впрочем е востановување на една цивилизирана состојба на народен живот во демократија - се отфрлени поради предрасудите на заедницата којашто не сака да живее цивилизирано, туку судбински како притаен страв за себе и опасност за другите.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Но сепак, колку што оваа војна се одолговлекува, попушта и разбирањето за самиот проблем - затоа, ова е можеби вистинскиот момент да се преиспита и да се разгледа правецот на идните дејствувања.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Наместо критички да ги преиспитаат тие, свесно или несвесно, ги забошотуваат карактерните национални мани и така го отфрлаат сопствениот интелектуален развој и станувајќи, такви, национални писатели, нацијата ја сопираат во природната еволуција.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Можеби тоа беше некоја нејзина потреба да ги преиспита нештата.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Ваквиот пристап би понудил можности во понатамошното истражување таа политика значително да се прошири. Итан Неделман (Ethan Nedelman), професор на политички науки на Факултетот „Вудроу Вилсон“ (Woodrow Wilson) во Принстон (Princeton), предлага постепен пресврт кон легализација „кој би започнал со легализацијата на марихуаната, за да може да се запре, преиспита и пренасочи политиката во врска со дрогите која станува прескапа или контрапродуктивна”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
За него се чини дека во Западната култура нема ништо толку основно или самоочевидно за да не се преиспита.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
