пресен (прид.)
И в таја мугра пресна да екне дружна песна на дружните удари - та бијат срца млади и растат силно гради пребликнати со јад!
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Има ли тесна и дупка пресна со вазелин, да сјае, да блеска за топли браќа со намери задни убав и згоден депилиран задник Една желба имаме пред нас розе парада и топол колбас ануси два, поп да ги венча со бериќет вечен, да посвојат деца
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Селото навистина веќе мирисало на свадбарски чорби од пресно бравско месо.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со времето ќе никне гороцвет и синчец во пресни зори ќе тагува над нив: ќе израснат млади фиданки на бели брези со гранки спуштени ко долги плетенки со одблесок на сребро... лете роса од пресна зора да ги лади, зиме со златно лисје да ги тажи и на пролет јата славеи да се збираат во нив и на сето грленце песни да им квилат...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но тија росни утрини пресни копнат во гради и тлеат.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Почнавме и пресна вода да си фрламе по петици.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Рацеве уште ми мирисаат на земја. На пресен гроб ми мирисаат и ми е страв да го допрам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А и селанките ми даваат некаква пресна маст да си го мачкам лицето, да ми омекне.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Со пресна вода требало да си го измијам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Наоколу мирисаше на догорени свеќи, на лански босилек, на пресна земја и на некоја старечка издишка што поминала меѓу расипани заби.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Гази по пресно рилано лозје а не сака да му се видат трагите!
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Ако видиме пресен датум на чаурите, знаеме дека немаат резервна муниција.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
По утрини росни, по мугрите пресни, наведени ничкум по полињата родни зачмаени ние го береме.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Во таа ноќ додека главите на непокореноста заседавале, помеѓу две ѕидни ламби во куќа на угледен домаќин, меѓу нив и Питу Гули со пресна дупка од куршум во слабината, некаков Татар или Монгол или Черкез и пак со име Татар, турски дезертер и негов приврзаник, му го повел белиот коњ да го напои од бигорното корито на чешмата во дворот на една од неколкуте цркви.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Не се разбегале и не легнале кој каде ќе можел да ја засолни главата, измршавени и изветвени, со ненадејно чувство на папсаност, а Васко Тушев, забест божем под подотворените усни држи парче пресен кромид, се веднел над својот баџанак, нем и сув, додека од карпите се разнесувал гласот на оној што стрелал.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Месечината беше пред мена и, во својата последна полноглавост за тие летни мигови, го исчекуваше својот необичен познајник за весела игра од која собата мирисаше на пресно ископан гроб.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Еднаш дедо ми падна од јаболкница врз пресна лепешка.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
За тоа време и Денко се врати, а на огнот меѓу двата шатора веќе се вареше пресното млеко.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Се прочуло: џинот од Кукулино бил виден со крвава брада и со конци пресно месо меѓу забите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Се сетил: последно што видел била дамка пресна крв врз белата превивка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
