преслече (св.)
А темница е, не треба да мижат за да се преслечам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама треба да се преслечам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Брзаме кај своите, да се измиеме и да се преслечиме.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
И после да се преслечам и Велика да ми ги суши алиштата, а јас да спијам покрај огнот. Така ми иде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се преслече и влезе во лабораторијата да продолжи со работа, чувствувајќи свежина и леснина во душата и главата.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Ако се преслечиш во чисто, за кого се преслекуваш, ќе рече.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Му побара на јагуменот поп Ристета еден такам женски алишта, го преслече Ќосото и срцето му запрва од радост кога го виде по толку години пак невеста, како што беше некогаш кога се запозна со неа кај Брлета.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Немаше во што да се преслечеме жените, велам, и зедовме ножици, ја скроивме свилата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Поработуваа и одеа дома да однесат парче леб и да се преслечат, а потоа, со обновени визи за три или за шест месеци, пак доаѓаа.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Напладне, заедно со„пленот“, веќе е дома, истуширан, преслечен, и со смирена воздишка ја испива првата голтка топол чај од шумски јагоди и ја отвора скриптата со новата улога.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Туку ај, да си одам, да се преслечам, вели Мисајле, оти и мене студот ми се вовре низ алишта.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Преку неговото змијолико добро тело од илјадници скапоцени камчиња во чиј отсјај се прпелкаат гулаби, тело преслечено од трошноста на смеата и бесот, но сѐ уште цврсто за да го дочека моето минување.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Често преслечен секоја недела, — изгледаше како да е секој ден спремен за на гости.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И како да не го чека? Од свети Атанас, кога Илко наврте пуста „Опстраница“ сѐ на сѐ двапати си дојде на преслечување.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
- Кај мене, една ноќ, преспа, вели Огнен Ѓорго, и јас му дадов алишта да се преслече.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А во тврдиот наш патријархален принцип (подобро речено, сèмрачно јадро, бидејќи принцип подразбира некаква рационализација) не е важно која идеолошка обланда ќе ја земете, во која фолија ќе се вовлечете, со која змиска кожа ќе се преслечете. 24 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Ги викнал моите, во ирамче ме однеле дома, ме оплакале, ме преслекле во нова руба и отишле по попот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
