привилегија (ж.)
Насладување и привилегија е да ги гледаш... Вечно!
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Како можел да делува совесно, во многу тешки услови на живот, и при тоа да ги брани одбележјата на културата, уметноста, јазикот, како се изборил за привилегијата: да бидат сочувани сите овие богатства?
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Не можело да се замисли поголема привилегија да го спасат своето дете од најверојатна смрт кога воениот рок траел петнаесет години!
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Малечките балкански државици, што се заинтересирани и ги поддржуваат пропагандите, во прво време ќе ѝ се расрдат на Императорската султанска влада затоа што ќе им ги пресече „вековните“ привилегии, но ќе помине време и тие ќе се примират со отстранувањето на пропагандите, зашто тоа отстранување ќе биде во нивна полза: ќе престанат да ги праќаат во Македонија своите милиони франкови, од кои за нив никогаш немало и не ќе има никаква полза.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Од сите поранешни привилегии им ја оставија само таа, да живеат на Имотот и да управуваат со Потковицата, да не мораат, како другата христијанска раја, да работат на полето, но и да опстојуваат делејќи го со неа, со своите довчерашни отроци, тоа што ќе преостанеше по толкуте давачки: покрај приходите од полето, од шумите, од ливадите, од лозјата, ним, на султаните, мораше да им се исплатуваат давачки и за патиштата, и за поилата на добитокот, па дури и за блатата и мртвиците во кои жителите на Потковицата ловеа риби и береа шамичишта и врбови прачки за кошари и кошеви.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Митрополитот им припаѓаше на оној редок вид предводници што таа позиција не ја разбираат како привилегија, туку како високо достоинство, како морална обврска, како етичка и возвишена, не како прагматична и утилитарна вредност.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Ја немаме сите привилегијата да се бориме на фронтот, но барем сите можеме да бидеме во форма.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За возврат, или како награда, на Поетот целосно му припаѓа привилегијата да располага и да господари со својот свет на соништата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Не можат сите да бидат просветлени. Тоа е привилегија.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Веќе спомнатиот Вуди Ален вели дека уметноста е привилегија на интелигентните и образованите, но кога луѓето полесно ќе се разбираат, таа би се претворила во разбирливо сознание на светот.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Јас паѓав; сѐ почесто паѓав во одвратната мрежа, во која се заплеткував и од која ме вадеше стариот аѓутант; дури и одењето ми стана привилегија.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ќе ве известам кога ќе оди емисијата, а вие ја имате привилегијата да го запознаете и моето лице и мојот глас.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Тоа беше за мене исклучителна привилегија, покрај претставувањето на неговото поетско творештво во Катедралната црква Света Софија во Охрид, да ја дополнам живо, вон јазикот на енигматичните медиуми, празнината што ја имав за настаните по напуштањето на малата палестинска држава во Тунис и збогувањето со Јасер Арафат...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
7. На луѓето коишто чувствуваат дека им е грабнат нивниот сопствен социјален идентитет, прафашизмот им доделува една единствена и најчеста привилегија: дека се родени во иста земја. Тоа е извор на национализмот.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Таа привилегија на еден дијалект, поддијалект итн. да биде орган на литературната реч – според учењето на историјата на јазиците, им се дава ним не по некакви особени естетски предимства, а по чисто практични причини, т.е. по стекот на историско-културните околности.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Овие припадници на богатата класа уживаат во комодитетот на своите удопства, привилегии и имунитети – кои им ги носи професијата, земајќи редовна плата од над 1.200 ЕУР месечно, додека мнозинството македонски работници само може да сонува плата и од 120 ЕУР.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Човечето седна прилично слободно, но сепак со некакво прислужничко однесување, како на собар на кој му е укажана некаква привилегија.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Богатството и привилегиите најлесно се бранат кога се поседуваат заеднички.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Овие наши чести патувања можевме да си ги дозволиме, зашто јас ги земав авионските карти за симболични цени, привилегија што ја имав како вработена во авиокомпанија.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Господин Гроздановски се почувствува истовремено и поласкан и глупаво од привилигијата и честа што му ја укажа кучето, па го прифати со двете раце како внуче и почна да го гали минувајќи му со дланката по главата, вратот и грбот.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
