приседне (св.)
Кога фатија да бараат место каде да приседнат сфатија дека се нашле во црвјалник од војска.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Во таков вртеж од недомислени размисли ја додржуваше Гого главата на рамената, додека ги сложуваше боите де со четката де со шпахлата, отстапувајќи чекор - два наназад за да го одмери она што го намачкал, со едното затворено, а другото примижано око, како да беше на стрелиште, па ќе приседнеше на еден издлабен триножник колку да земе здив и да му се врати на платното, во една борба во која се вживуваше и уживаше, сѐ до неизвесниот исход кога веќе исцрпен не сакаше да знае дали излегол победник или губитник.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
По обичај, приседнавме во кујната на столчиња од рогозина, на по еден напрсток од черешновницата за добар пат, а потоа Верга почна да го товари Живка: еден балон велгошка черешновица, уште еден балон лачено вино, не едниот помал од другиот туку наопаку, една кошница чисто месо и чистена риба, уште една кошница грозје за децата и толку.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Сликарот приседна на миндерот, ја отвори книгата и го созна следното: „Фазли паша, зет на султанот Бајазит, маж на неговата ќерка Зулфија.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Гледаше тапо, неодредено и загубено. Глигор приседна до него.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Одговараше на прашањата од читателите во весниците, даваше интервјуа, оставаше да го фотографираат во природни и во катедарски пози, стана познато име во пошироката а не само во стручната јавност, па му подаваа стол на која маса и да посакаше да приседне.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Кога го виде дека прави пауза, и таа приседна. - Како оди?
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
