причести (св.)
Сепак, со крајни напори се облековме и тргнавме кон црквата за да се причестиме а безброј пати до црква седнувавме за да се одмориме, па така фустаните нови ги направивме бербат.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
После, седум дена си лежел в кревет, си се исповедал и си се причестил очекувајќи да умреш.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Потоа долго време го чекавме да се врати, да нѐ причести. Ама не се врати.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некој се сети да се миеме со пепелница. Мијај, тријај и некако ќе се поодлепи косата, ќе се позачистиш. Ќе се причестиш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На трети петли сите се причестени, со смирение во душите. Денот забелува - Сведен ВЕЛИГДЕН.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
И отсега не мрсете ништо, вели, оти на другото идење, ќе ве причестам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
За секое крштевање, венчавање, закопување, пеење вода, кревање леб, за секое причестување и за сѐ поп викавме од Сапотница. И за арно и за лошо.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На Велигден рано в црква одат само старците, стариците, мали деца, момчиња што си дошле од овци, од говеда и моми што сакаат да се причестат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Прости ми ги гревовите со лесна душа да појдам в црква на Воскресение Христово... и да се причестам... смирена да го примам Телото и Крвта на Синот Божји - од Богородица Мајчица роден... руган, плукан, мачен, распнат, умрен, од Крстот симнат, во Гроб легнат... си шепоти баба Петра седната пред куќи, веќе променета за в црква.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Додека млади невеста, младоженци не се причестуваат до годината, оти „не се чисти“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Го јадам искрвавениот леб и се причестувам... Го јадам и плачам...“
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
- Па ние одамна не сме се омрсиле, вели Дуко Вендија, може и сега да нѐ причестиш.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Попот не можеше да нѐ причести како лани.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Јас се израдував што ќе го видам Косово, каде што цар Лазар војувал со турскиот цар Мурат, па ќе ја видам црквата Грачаница, каде што царот ја причестил војската.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Сега само отслужи една обична Златоустова литургија, се назова „Христос воскресе“, се причестија луѓето што ги испостиле седумте недели страшните пости, му дадоа по едно јајце на попот за „божиот дар“ што го примија од него и црквата се пушти.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Не сум јас никаков свети Јован да ме молиш. Богат сум, сиромав сум, сеедно. Постам и се причестувам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Просто, задремале, само мислата е будна: нели ќе заборават сега децата негови да го истимарат коњчето, да ја покријат шталата, да го причестат и најмалото внуче.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тој повторно ќе можеше да се причести.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Се грабаат да ги причести на манастирски сламарник.“
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
