прободе (св.)
А во мозокот думкаа подземни тапани и го прободуваа писоци на зурли.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но на Салила не му беше му било „пишано" тука да загине, та бајонетот во темницата беше го прободил лесно крај десните ребра и така жив беа го закопале.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Нешто наеднаш го жегна, го прободе и го одзеде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
40. НЕКА Е ЖЕНАТА И КОЗА, НО СО РОГОВИ ЗЛАТНИ та кога ќе те прободе и раната да ти е мила, крвта на таквиот вљубен како вулкан татни и од секој женин убод бликнува со нова сила...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Просто му ги прободе очите некрологот залепен на десниот столб од двокрилната широка железна порта, под бројот што расклатено висеше само на уште една шајка.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Стражарот со испружена пушка, збунет И збркан, е готов да ја прободе невидливата опасност.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
За разлика од движењето на „модерните примитивци“ во коешто главно машките членови преку радикални и нелогични гестови со кои го модифицираат сопственото тело (тетовирање, прободување, саморанување) укажуваат на телото како на последно прибежиште во коешто единката сѐ уште има моќ, тн. „женски“ перформанс, во анализите на феминистичката критика, ја користи присутноста на женското тело со кое манипулира жената- автор (досегашниот објект станува субјект) за да ги преиспита односите на моќ во репрезентацијата на женската сексуалност, разоткривајќи ги симболичките основи врз коишто почива начинот на гледање во „машкиот“ свет.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Митра ја прободе в срце ваквиот одговор.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Соколета како да го прободе самиот седми ангел со огнениот мечовиден јазик право в срце.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
А јас нѐ истркалаа по лицето на ридот како скаменета солза прободена во срцето од бигорна мака од прокуда и клетва.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Толку многу чувства во мене. Убави, неодоливи. Ме прободе стрелата на Амор.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Ме прободе нешто во срцето.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тоа исто така е и мелем Ben Gay, кој го пронајде францускиот доктор Bengue, со сите еротски конотации што го сочинуваат тој мелем, чијшто денешен еквивалент е „Deep heat“ (голема горештина); Ben Gau се рекламира во Америка во вид на карикатура на зелено џуџе (наречено Peter Pain of all names, Петар Бол од секој вид), кое прободено во болно место отскокнува поразено, и додека малечката жена ги масира неговите болни мускули со Ben Guz мелемот, тоа вреска: „Проклетство, повторно наседнав!“
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Имаше зимски ноќи кога се будеше со порцелан во коските, со студени ѕвончиња што му ѕунеа крај ушите, со ледени прободи во нервите како сива светлина од студени огномети што експлодираат, распрснувајќи се во вжарени снежинки над пустото тло, длабоко во неговата потсвест.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Ти ја прободе мојата приказна, ја остави да лежи згрчена на дожд.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ама гледај што се случи. Него го прободе. Среде срце.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Очите ми се превртуваа, колената ми штракаа, срцето ми биеше во грлото, и чекав секој миг пајакот грозен да нѐ заплете во мрежата своја, да нѐ удави, да нѐ голтне живи, со осило отровно да нѐ прободе низ душата, во срцето.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Зборот „врати“ како да го прободе нејзиното срце, се вознемири, свеста ѝ се разбранува.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
И обвинуваше. Што правам јас?, - ќе се прекореше и истиот час ќе го прободеше нејзиниот загрижен шепот „вечера ли?“ Не ѝ одговараше.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Овие зборови како со кама го прободеа кадијата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
