продорен (прид.)
Невидливи груби раце ме зграпчија... силен, продорен машки глас..
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Во шумолењето на капките неочекувано се вплете и продорен крик на жерави.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
По нив остана само една црна крвава паласка во снегот и неколку расфрлани прамени волна, а уште еден раненик, кој не беше толку умен или кому му беше повредена токму таа жица од инстинктот да молчи, заминуваше со бесно и продорно аурликање кон шумата, насобирајќи ги по себе сите тие глади и раздразнувајќи ја уште повеќе со својата вкусна животворна крв стрвната сурија во сета нејзина безбожност.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Натажениот и продорен поглед на двете жени се сретна некаде во средината меѓу нив.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
На масата лево од него, човекот со продорен глас сѐ уште зборуваше неуморен.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Амбасадорот Диздаревиќ ми остана во сеќавање по својата тивка но продорна моќ.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Мисирков не беше и не можеше да биде против самата ТМОРО, но тој многу продорно, уште во самиот тек на настаните, ги согледа слабостите што загрижено и ги потсилуваа некои заинтересирани странски фактори, не одбирајќи притоа методи и средства.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
На наслутениот тажен и полумрачен перон локомотивата умре со продорен крик.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Се разбуди и не можеше да се сети дали сонувал и што сонувал, се отвори, со животворност на цвет, многу побрзо отколку што заспиваше, влажен под кошула и в чевли, сплеткан во чаршафот и со чувство дека низ светкавата, ќурчиски затегната кожа на темето му пробиваат неброј врвови на игли, се рабуди со едно недоизјаснето сознавање предизвикано од шум или од мирис или од продорност на нечии очи и скокна со брзо движење отварајќи ја вратата.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Еднобоен или шарен во кожата, со јадри продорни очи.
„Прва љубов“
од Јован Стрезовски
(1992)
Некој продорно крикнува. Се слуша страшно чкрипење на кочници.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Имаше убав глас, продорен баритон, кој се пробиваше низ старата беговска куќа, ја исполнуваше со неговата надеж.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Продорните гласови наеднаш замолкнаа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Бигорот што му го беа оставиле овие мисли и ова страдање можеше да се насети по зграгорениот, вџасен поглед на неговите светли, продорни очи, по бледото, испиено лице, по предвреме побелената разбушавена брада.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Што ти не реков за мачката, за нејзиниот склад на телото, за грациозноста на движењата и за вештината, за достоинството, за продорниот поглед, за тоа дека човекот со мачката се поврзува преку чулата, дека во тој поглед тие еднакво реагираат еден кон друг, за разлика од односот на човека со кучето, каде што врската е повеќе социјална и тн.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Од другата страна на калдрмата, до двете дами се најде еден млад човек, не постар од 22-3 години, убаво облечен со лесен, едноставен нагрнат мантил, со темно сив шешир на главата, прекрасни големи, продорни очи и убав лик.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Дотогаш намовнатите дремливи мисли се апеа под неговото теме во врела темница; нивното долго и продорно пиштење избиваше во остри бликови низ ушите.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Низ воздухот одекна продорен знак на труба. Тоа е билтенот! Победа!
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Каков говор птичји, елиптичен
и продорен пролог во недовршена Реч
двојба во којашто прогледува стравот:
трска ли е, змија ли е?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Се свртив кон него. Погледот му беше продорен и вкочанет.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
