произлезе (св.)
Тоа ќе го натера нашиот народ и неговата интелигенција да погледнат назад на своите слабости од коишто произлезе неуспехот на Востанието.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Или, и пред да го вчудовиди таа сличност, бил упатен во врската на жена си со Ролан, но молчел чекајќи да го види крајниот резултат на таа врска и какви последици можат да произлезат од неа?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Не можев да се ослободам од чувството на виновност поради недоразбирањето што очигледно произлезе од моето сосема случајно поврзување на Јапонките со присуството на девојката в бело во претсобјето на вујко ми.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Од овие моќни бедра еден ден мора да произлезе раса на свесни суштества.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Оттука произлегува и двосмисленоста со која преводите се оценуваат во дваесеттиот век.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Можеби затоа не еднаш, и тоа последниве две години, обично ноќе, в кревет, пред да му се приближи сонот, тој ги претресуваше предностите, можностите, а и сите потешкотии што би можеле да произлезат од влегувањето во светот на привилегираните, па дури и како обичен статист, или поточно само како набљудувач.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
А бидејќи Партијата има целосна контрола над сите документи, исто толку целосна контрола над свеста на своето членство, тогаш произлегува дека минатото е такво какво што ќе реши Партијата да биде.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Сега веќе ништо не знам да кажам повеќе за оваа метафора зашто ова е сонување, но кога ќе се разбудам, ќе морам на овој сон да се сетам и, ако се сетам, ќе успеам метафората да ја опишам од што ќе произлезат и објаснението и значењето.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
На тој начин е докажано дека националното чувство не произлегува од некакво несвесно одредување туку од слободна одлука.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таа проектира мошне прецизно јасна светлина, фокусирана врз една позиција од која произлегоа безброј човечки жртви, силни страдања и депортации, толку многу доброволно и принудно ропство кај сателитските народи на СССР.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Без таа раздалеченост произлегува дека нашиот турист на Пелистер не видел ништо“, ја заврши вујко ми приказната.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
И Татко и Камилски не можеа да се сложат се тезата произлезена од балканската литература на времето, која имаше влијание врз институциите на идните времиња, во врска со терминот на курбанот дека постојат два света помеѓу коишто нема и не може да има вистински допир, ни можност за разбирање, два страшни света осудени на вечна војна во илјада облици..., потоа еуфемизмот на пеколната неслога, повикот на незапирлива борба со ветување дека курбанот, односно прекрасните жртви ќе бидат залог за поубав живот на некои далечни поколенија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Таа гордост имаше непосреден контакт или произлегуваше од она што беше нејзин лесно видлив белег како жена која нежноста и убавината ги спојуваше со пословичните карактеристики на спротивниот пол, покажувајќи ја, во вистинските моменти, силата својствена за мажите.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Камењата туженото лице ги вади со експлозивот; видот на експлозивот, количината и начинот на употребата не ми се познати; не можам да се произнесам дали пукнатините на куќата што се предмет на оваа расправа, се произлезени од потресите на експлозиите на мините при вадењето на каменот или се од нешто друго зашто тоа не спаѓа во доменот на мојата струка”.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
И имајќи го предвид заклучоков, произлегуваше дека моето ѕиркање низ клучалката сепак било непромислено.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Татко можеше да покаже спремност за предлогот на Камилски да работат заедно врз регистар на главните идеи на османските идеи на Балканот коишто произлегуваат од сиџилите, како прилог на балканските историски идеи.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Моменталниот непријател отсекогаш го претставувал апсолутното зло и според тоа произлегуваше дека секоја мината или идна спогодба со него е невозможна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Суверенитет на граѓанска слобода, ама онаа слобода која произлегува од превземањето на одлука и одговорност за ризикот на истата!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Меѓутоа, партиско-државните интереси и ставот кон македонската криза што произлегувла од тие интереси не им дозволувале да гледаат поинаку на Солунските атентати, освен како на анархистичка акција.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
А над сето тоа, сосем анонимни, беа раководните мозоци кои ја координираа целата работа и ги утврдуваа основите на политиката од која произлегуваше кој дел од минатото треба да биде зачуван, кој да биде фалсификуван, а кој да биде избришан.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
