промеша (св.)
Па ќе станам, ќе го попокријам и ќе го промешам огништето.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Очите им светкаат, како огниште промешано од стројник.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Другата е искитена и подредна со поинакви и попривлечни работи што при прво влегување збунуваат и занесуваат: ѕидовите, масичките, прозорците и ќошињата се искитени со сликички од секаква големина и изработка: чоколади, од весници и списанија, божиќни и велигденски ангелчиња и светци промешани заедно со татко му на Колчо кога бил војник, со брат му на Танаса, со мајка му на Васе кога била невеста, со татко му на Колета кога го закопувале и, најпосле, со дедо ми - кога на некоја веселба во рацете стиска кренато буре.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Се сеќаваше на телото на мајка му, слично на статуа, како се наведнува над решото на гас, за да промеша нешто во тенџерето.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
