прости (св.)

„Па, не можам сега да престанам. Наскоро ќе дојде мигот. Ќе бидам добра, прости ми.”
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Седна на креветот и се прости со белината на ѕидовите.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
- Ви се молам, простете, господин инспекторе, дека ве вознемирувам, но невозможно ми е повеќе да издржам.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сега можеш да ми се фатиш, да простиш.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
Немаш коњ да го бодниш и да те фрли и ти пак да му простиш откако ќе се врати и со влажни очи ќе застане над тебе.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Жена ми сигурно уште не може да ми прости што не ѝ ја купив онаа бунда во Солун кога бевме да купуваме гардероба за оваа моја свечаност.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Една насмевка ќе е доволна да ја разбудам нежноста во секое магливо утро, а нашите изгубени души ќе се пресретнат длабоко во ноќта во твојот и мојот сон и можеби таму искрено ќе се исплачеме и ќе си простиме...
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Потоа ја сретнав ВЕРА се заљубив веднаш во неа но знаев и да ја изневерам а таа знаеше да прости
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Сакаа сон лесен, со своите семејства прости им, сакаа мирна да ја видат ко невеста во бело руво
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Мавташе постојано со рака кон нас и шепотеше: - Простете ми, другари, што не можам со вас ...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
А сега, простете ми, морам да се видам со вашиот татко Добре, најдобриот човек на светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
И дури се простуваме ми текна дека за ваква слава треба да има и деца.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Почна да ми зборува дека ме сака и да му простам.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Додека секавиците прават ден во одајчето и таа може убаво да го здогледа своето девојче како мирно и слатко си спие, таа во себе си вели Нели еднаш ѝ простив на Мајката над Мајките?
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Нема толкава црква што може да ни ги прости гревовите.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Со тоа си земаа збогум со свети Димитрија и го молеа да им ги прости гревовите што ги направиле за оваа и друга година, што газиле околу манастирот, што јале и збореле можеби понекој непристоен збор во негово невидливо присуство.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
За да не се најде во пранги на мраз, јато жерави со крици се простило од мочуриштето во кое безгрижно го минало летото и се упатило кон југ.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Убиецот бара прошка: „Како да се молам и како да простам кога омразата си го пронајде своето почивалиште во моево срце.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
На крај, дошла и старата негова. И нејзе ѝ вели: „Да простиш, стара, направив малку аџамилак“.
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Всушност, тоа беше атак на концептот според кој на црнечката историја би требало да ѝ се прости и да се заборави.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Повеќе