развража (св.)
Бидејќи било многу рано, уште не беа развражале куќните луѓе, само татко му беше излегол во двор, со прво него го видел и од жал што му паднало се расплакал.
„Силјан штркот“
од Марко Цепенков
(1900)
Никој не развража пред тоа, а таа го виде него!
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Триста години си останавте раја со ваш јазик, вера и име... пред триесет години со моја дозвола, ама со грчки пари сред село изградивте црква и од тој ден се поделивте на патријаршисти и егзархисти и разделница отворивте меѓу вас и се развраживте со големата помош на тие, кои ви се правеа пријатели.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Нека ѝ биде чиста болката, а со време ќе попушти, ќе ја развражи устата, ќе пушти лаф.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
