разговара (несв.)
Ние си разговаравме седнати на прагот и за цело време низ селото поминуваше војска и се префрлуваше отаде трапот и реката.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Ми беше јасно дека немам никакви шанси во тој момент да разговарам со неа за случката со дедо ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
И додека се грееше на својот оган, што се загнездуваше добро на неговата бука, дури и потплуснувајќи исто онака весело и пријателски, како дома, тој почна и да разговара со својот сосед.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Седиме група писатели во касните ноќни часови на кафанската маса и си разговараме.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Кафето го пиеја на балконот и ни забранија да слушаме што разговараат.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Комисијата влезе во училиштето заедно со учителот и кметот кој од вратата им викна на луѓето да не влегуваат во училиштето, да си одат, да ги остават на мира да разговараат со Комисијата.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Настрана комесарот разговараше со комадантите на баталјоните и издаваше упатства.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Разговараа за мене и ме покриваа со кожи и веленца.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На улица беше можно да се разговара на извесен начин.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Што му е на човеков што се зашил за неа, а никогаш не разговарал за што и да е.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Разговараа без онаа нужна почит на селани кога се во туѓа куќа и пред домаќин со кого штотуку се сретнале.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Оттогаш секоја вечер се враќаа заедно во своите прашливи собички, разговарајќи за фудбалските натпревари и за многу слични работи.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Покрај прозорецот имаше една маса за карти на која тој и старецот можеа да разговараат, без да бидат прислушкувани.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Имаше моменти кога и куклите од излозите во градот, особно оние во недоволно осветлените делови на витрините, наеднаш ќе ми се причинеше дека разговараат помеѓу себе, или дека се движат.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Изгледа со себеси разговараше онака вистински раздвоен во размислите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Последново време не знам како да разговарам со тебе.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Патем се поздравуваа и разговараа и со селаните од другите села, кои ги бодеа пред себе натоварените добичиња.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Секретарката ме послужи со кафе и замоли малку да се стрпам оти Сојузниот разговара на телефон со Вашингтон!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Пеел со склопени очи и поднаведнат како во зазор што им го одзема времето на богатите, на умните и на покорисните од песнопојците зашто можеле да разговараат за свои работи, за политиката на европските земји кон Турција, за ловот и за коњите.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Полжавот додека разговара со листот пиејќи утринска роса *
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
