раздразнет (прид.)
Но војниците го задржаа бесниот налет на раздразнетата толпа, и ги одведоа врзаните бунтовници пред кадилакот.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Дервишите излезени од циркускиот плакат танцуваат во истиот пустински предел, во кој раздразнетата толпа се граба за крвавата слезинка, џигер, бубрези, изгнасени од прав и мравки.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во темнината го чувствуваше забрзаното дишење, кое од миг во миг заличуваше на бревтање на раздразнет ѕвер.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Кога волкот се скри меѓу стеблата надолу, тоа го натера дури и да вресне од некаква топла, раздразнета ситост, што го исполни сиот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тмурен и раздразнет, Џемал-ага излезе. По некое време се врати заедно со висок подгрбавен човек.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
„Ох-хо-хо-хо!“ „Ах, тој повторно ика!“, се слушна гадливиот и надмен глас на раздразнетата дама како од високо општество.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Така, наскоро дојде до капитулацијата на Италија, до настапот на сојузниците во Сицилија, сѐ почестите англо-американски бомбардирања на окупираниот европски континент, додека на Закинтос се случи примопредавање на власта од солдатеската на Мусолини, на веќе поразуваната, но и раздразнетата Хитлерова војска.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
