разочарувачки прид.

разочарувачки (прид.)

Требаше да се премине првата граница и да се согледа разочарувачкиот факт дека за нас не знае никој.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Како и секоја промена од сожалување, ефектот беше разочарувачки спротивен.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Во обидот да се најави времето што надоаѓа за Европа - или пак само следната деценија - беше направена досадна и разочарувачка претстава.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)