расфрлува (несв.)
Единствено и тој што не се чешла, туку гордо ги расфрлува кадравите перчиња по челото и по тилот и ги сокрива под нив и ушите.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Пример рибата: за да го продолжи своето потомство, во зависност од видот, исфрла од 15 илјади до 150 милиони икри годишно; матицата на пчелата за три години снесува околу три милиони јајца; жабата шест илјади годишно; и човекот непотребно се расфрлува: во изливот на семето исфрлува околу 200 милиони сперматозоиди.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Да собирам пари од оголениот народ и да ги праќам во Софија на самозваните револуционери за да ги расфрлуваат по шантаните?!
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Возот патник во ноќната мрака до небето расфрлува траг.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Размислувајќи ја согледуваше вистината: можеше со грстови да расфрлува околу себе туѓи пари, да пие и да крши купувајќи и музика и лажно пријателство по крчмите и пак да остане со темно и врело чело - болен заради болеста на брата си и смешно несреќен без Јана.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
А во тоа одржување на видот и репродукцијата, единките премногу се расфрлуваат и трошат, и тоа непотребно.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Сѐ што имаше се исфрли надвор и сејмените прибираа што можеа да понесат, а што не можеа, кршеа, туркаа, сечеа со јатаганите, и расфрлуваа по двориштата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Ги расфрлуваа отепаните птици и се смееја гласно, истркани по рацете и лицето со крв и облепени со пердуви.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Затоа, по некој внатрешен порив таа почнува да ги турка фотелјите, столовите, да расфрлува сѐ по собата, давајќи ѝ со тоа вид дека е таква по битка и сугерирајќи дека Младичот, по борба, му избегал на Фезлиев.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
„Трчаат преку тревњаци! Расфрлуваат отпадоци!“ - се лутеше другиот.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Погледни ме добро, пред да ме чуеш. Јасно ти е: не изгледам како човек што лаже, не сум расипник, не ја расфрлувам својата чест.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Инаетливо ги расфрлува грутките, удира по нив, ги дроби, ги растура.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Беше ја отфрлила својата торбичка од сребрени алки споени како на панцир и превртуваше низ картите, расфрлувајќи ги, мешајќи ги, виткајќи ги небрежно. Margina #26-28 [1995] | okno.mk 143
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Не ги мачка работите, не расфрлува мастило наоколу.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
