рецитација (ж.)
Од куртоазија ѝ кажуеш дека никад боље не изгледала и следи рецитација.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Рецитацијата, а и улогата од едночинката сакав да ја кажам најдобро од сите - поради татко ми.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Други книги тој скоро и не читаше, во однос на убавата литература се задоволуваше со неколку рецитации, научени во гимназијата, но кои уште за чудо добро ги паметеше.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Бесмртна песна Таква песна се пишува во младоста и држи вода сѐ до староста – слава, влијание, лагоден живот, рецитации на цели генерации.
„Три напред три назад“
од Јовица Ивановски
(2004)
А таа говореше, говореше; потем дојдоа на ред рецитациите на тема народен дух, патриотизам и славни предци; потем се играше едно оро; потем Земанек пееше песна, и – дојдов на ред јас, во паузата.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Откако Луција заврши, тој побара збор: рече дека му се допаѓа многу сценариото за приредбата, но дека би сакал и тој да испее народна песна, веднаш по блокот рецитации, а пред бабарскиот обред.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Брат ми Ристо и сестра ми Лена заедно со снаата имаа маса негде во задниот дел на салата, а ние учениците ги забавувавме гостите со рецитации и хорски песни.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Во извесна смисла, се чувствував понижен и отфрлен од сите: не учествував во нивниот обред кој ме возбудуваше и ме примамуваше; не пеев дури ни народна песна; не играв оро; не читав патриотски рецитации; јас бев паузата на нивниот обред, обичен кловн што, искачувајќи се по скалите потпрени на небото нема никакви докази за неверството на својата Петрунела. ***
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Потем ќе требало да се изигра едно оро, за да се сочува здравиот народен дух; потем таа замислила самата да ѝ се обрати на публиката, и да говори за перспективите на народната уметност денес, за лажните и вистински вредности во уметноста; потем рече дека ќе се изведувале рецитации од наши ученици.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
