родина (ж.)
Бидете здрави - Вие кои сте благосклони на родината и кои сте закрилувани од неа.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Цветот што прв ќе ороне, треба по секоја цена повторно да расцути, ама тоа е како новороденчето да го враќаш назад во утробата на мајката, како откорнатикот да го засадуваш во родината.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Да кликнам песна би сакал силна, песната стара за тебе дар, како си Јане Родина бранел со каква гордост љубов и жар!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Света е куќата моја: со барут и железо полна е; не ќе ја срами Неда родината своја.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Што мислите, момчета, ги прашал со солзи во очите, ќе ги испадиме ли враговите од нашата мила родина?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Се колнам, тој час и родината мајка не би ги распознала.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Има надеш, белки ќе си најде чаре, ќе прибере живот, токо еве — ве, јас ваа кошула а носи една родина здрава, а три како а носа крпена.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Врати се, врати се во огништето старо в родината мила, таму сѐ е слатко таму љубов плени... Ех, спомени, спомени, спомени за минатото...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
КАМЕНОТ ТЕЖИ најмногу врз родината ЗЕМЈА - сакана! Печалбата пуста да остане! - Скраја да е! ******
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Јас празник славам, Родино мила. во борби роден, во славни гори, низ него расте нашата сила, илјадогласна песна се ори!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Развевај, ветре, в небото горе, развевај знамиња бескрај, празнувај празник, Родино мила, на трудот празник - Први мај!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
И него, политичката ситуација во родината, го формира како автор.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Тој не ги поведе своите на манастир, како што правеше секоја година, не ги поведе да не му пречат, зашто мислеше на сѐ, - можеби ќе си пријдат со Богдановото девојче, необични и тој и таа, узнавајќи се од душа такви, а тогаш треба човек да биде сосем слободен, ќе треба можеби да бегаат заедно далеку од род и родина, каде што сите стеги паѓаат, ќе треба можеби уште веднаш да загинат заедно, дека е тоа најдобро, не знае тој.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Развевај, ветре, в небото горе, развевај знамиња бескрај, празнувај празник, Родино моја, народен празник - Први мај!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
