руна ж.

руна (ж.)

Таа објава, според традиционалната мистика, долго време остана скриена под велот на заборавените јазици - во египетските хиероглифи, меѓу келтските руна, во пергаментите на слабо познатите религии на Азија.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Зошто му се овци, кога собира попот по дваесет руна од селото?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)