самотник м.

самотник (м.)

Учителот откако ги откри овие самотници во планината, ги засака како свои, одеше таму трипати во годината и им носеше топла облека, храна, шеќер и сол.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Исус ги успива Света Елена и Мајка Тереза, Носи жолта кошула и самотник Во своето дрво создава зелена светлина, Северници и секавици.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Притоа, во тој воведен дел професорот го беше навел како потврда местото, (предел околу Пчиња), и името (Наум Светиев) на самотникот, сопственик на мала куќарка, надвор од градот, во непосредна близина на викендичката на професорот.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Што само еднаш? Сакав да речам, самотник, изгорен, само коленото, толку.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
- За срцебиењето ти кажав. Од другарите добив прекар самотник кој бесцелно талка по кумановските сокаци.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)