сведне (св.)
Тогаш тој ќе фрлеше еден поглед на едната и другата страна, кон Мама или кон мене, ќе ни намигнеше со нежност и ќе продолжеше, сведнат, со лицето кон земјата, додека небото му се загледуваше во грбот.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Во таа помисла наоѓав нешто херојско: сакав да станам и да ѝ кажам на Луција, која сѐ така со сведнат поглед седеше на полјанката со своите другарки, додека Фискултурецот како паун ги покажуваше своите пердуви, пеејќи и играјќи; сакав да ѝ кажам: „Луцијо, еве, јас си одам“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Стопанот ја поткрена главата, со влажните очи погледна во милиционерот и пак ја сведна главата вуземи и не го симна катинарот од устата.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Убаво е тука“, рече авторот и виде како Едо селанецот пак ја сведна главата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
