свикува (несв.)
Знаела и да свикува – си реков и ѝ додадов уште еден поен плус.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
2 На ова синдикатот воопшто не реагираше, па дури не ни свикува состанок, и покрај редовните повици од неговите членови.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
„Море, крвта нејзина...”, свикува сејменот и ја легнува; почнува да ѝ ја кине кошулата и да ја гризе како куче.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
„Ајде кобници бре - им свикуваше тогаш Гога - уште не ви е јасен планот за кај сте? Јас ќе ви кажам и без Библијата!“
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
- Откорнатик! - свикува тој и го бара бастунот за да фрли.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Едно од децата свикува: - Мамо, мамо, вели, тате сите печурки ги изеде. - Како, бре сите, вели Дуковица. - Еве веќе нема, вели детето и почнува да плаче.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Но наеднаш Ѓеле се поттргнува и возбудено ми свикува: - Идат... Бегај!...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
