седнува (несв.)
Станувам и седнувам, немам многу простор.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
- Ајде, земи стол и седнувај да видиме што добро те носи?
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Билјана не чека да ѝ се рече двапати. Седнува меѓу мене и старецот, го држи цвеќето в рака и чека.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Таа по цел ден не седнува. Постојано нешто работи. Риба, мете, тресе, готви - што ги не!
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Купена младина изигрува бунт кај чичко Сорос седнува в скут црвени буржуи полни со пара знамиња веат со Чегевара Масони демнат чип да ни стават ренген на улица на глава да прават болести нови наскоро следат на чело рогови нас да ни зденат „Божји“ главатари мерцедес возат пред нив сиромашни во црквите просат целата нација во духовен колапс Господе и правдата преживува пораз
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Сепак, со крајни напори се облековме и тргнавме кон црквата за да се причестиме а безброј пати до црква седнувавме за да се одмориме, па така фустаните нови ги направивме бербат.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Навечер дома седнуваше уште понастрана од него и уште построго го гледаше прашувајќи се дали на деда работата му е чиста или навистина, како што велат селаните, не му е.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Лангачот полека се спушта низ прозорецот и седнува под сливата.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Своите посетителки од селото Паца ги седнуваше на стол покриен со простирка со реси и ги послужуваше со по лажиче слатко во едни тантелести чинивчиња како напрстоци.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Го фрлам митралезот и седнувам да се издишам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ти си најитриот крадец на туѓи соништа па сепак помеѓу четирите ѕида на утрото седнуваш најсиромашен.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Седнував во аголот од малечката просторија, и гледав како неговиот поглед се движи по страниците од книгите, како неговите усни се придвижуваат дури немо ги изговараат прочитаните зборови.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На масата до нашата седнуваат двајца млади: таа во жолт костим и шешир во иста боја и сламена торба подврзана со шарена марама, а тој во спортски гакици, ама не во тон со неа!
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Полека гостите им се придружуваа и седнуваа околу нив, некои од нив и на наоколу поставените табуретки со ориентални шари кои фамилијата Јованоски ги имаше донесено од Турција.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
да не стекла пак реката, да не ги откорна овошките или само алето, е во Америка алињата им се дома, в среде куќа, е па водата нема узда, не се запира со прачка и со викање, а да ја видиш онаа вода што се оди со денови, еднаш ни рекоа денеска морето ќе игра, а кога игра морето, не играјте вие и кога зеде да рипа, да станува и да седнува, леле мајко, потплашена кобила, фучи и се пресега преку бродот и го прескока и 116
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И сега работејќи во градината, почесто седнува на клупата под него и гледа голем дел од короната се исушил.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Седнуваше меѓу нив, божем колку да испуши една цигара, одговараше на нивните прашања коишто не беа многу, но секогаш промислени на рамништето на нивната љубопитност и сигурно насочени кон тоа да дознаат што повеќе за него.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Те креваат за коса, а те седнуваат удирајќи те по муцката.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Некои ќе побараат да застанеме, а мене не ми се седнува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ја отворам папката, ја земам топографската карта и седнувам на тревата.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
