секретаријат (м.)
Журката кулминираше во диво рикање на фолк рефрени од страна на припадниците на гардата и логично завршуваше некаде пред полноќ, кога гардистите уживаа во нежното танго со младите хуманитарки и поличниот дел од секретаријатот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Гардата постојано беше подготвена да прима нови членови и секретаријатот секоја година во мај организираше кампања за регрутација на потенцијални гардисти.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Наоѓаше другарче од средно, комшија од маалата или братучед на баџанакот кој е високо поставен во партијата која има победено на изборите. – Алек, ич не се изненадив кога ми рече дека тој ќе биде директор на секретаријатот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
„Само на тие љубопитни и ситно зборлести женички им е позната адресата и канцеларијата на секретаријатот на таинствената институција во која се сортираат душите што го напуштаат животот“, му реков.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Никој не сакаше да се закачка со полковник на Стојановата гарда, па во секретаријатот Бојана беше примена како нужно зло и омилена тема за озборување.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Од престолнината сабајлево ме известија дека нашиот секретаријат треба да се вклучи во прославата на јубилејот - десет години од владеењето на генералот Стојан.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Како и повеќето вработени во секретаријатот, во демократијата беше новинар.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Речиси сите списи од креденците и полиците се валкаа по паркетот а одвреме-навреме, на вратата од кабинетот на директорот или дури таму негде кај прозорецот низ кој пред малку беше влезен Величковски ќе се појавеше некое од божемните привиденија и со отсечен глас ќе објавеше дека во Секретаријатот сѐ е чисто, или, дека во Архивата ниту еден лист не е веќе на своето место.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Голем дел од работата на секретаријатот отпаѓаше на вакви работи.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Дејан велеше дека никој не сака да ги чита списанијата на секретаријатот, од едноставна причина што се премногу досадни.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Откако Бојана пропадна на два факултети, логично беше да се вработи во секретаријатот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Александар во двете години што работеше во секретаријатот, не можеше да му се изначуди на неговото ревносоно работење.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Тоа го вбројуваше во побитните членови на секретаријатот и донекаде го пласираше во повисоките ешалони на локалната власт.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
- Ова е вистинската убавица на нашата земја, а не клишето кое вие од Секретаријатот го форсирате, се јави Дарко.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
На Александар пријателите секогаш му завидуваа дека работи во Секретаријатот за информации.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Ако не друго, групата на Дарко секако ќе се потрудеше да го искористи Александар за да инфилтрира свој човек во Секретаријатот за информации.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
- Може, ама тоа не е наш приоритет. Ние сме сепак Секретаријат за информирање на градот, што значи локален орган и главна цел ќе ни биде афирмирање на подобрувањето на условите за живеење во нашиот град, пресече Тодор.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Како по обичај прв зеде збор Влатко, дежурен лижигаз во секретаријатот и поранешен активен член на гардата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
А да знаеш, уште пред да се случи настанот, писмото веќе било предадено на секретарот Домазетовски а потоа не знам на кој начин тој и го беше вратил, или искинал, или намерно загубил, бидејќи преку ноќ, иако и секретаријатот го беше прочитал, писмото го снема, при што, ценам, слична услуга со убава ноќ, каква што мене ми беше пружена, веројатно Стојна му подарила и на секретарот Домазетовски.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Зградата на државниот секретаријат за информации беше во центарот на градот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
